ارثی كه به وزیر جدید می رسد

ارثی كه به وزیر جدید می رسد

سفرگو: دومین وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی درحالی مقرر است تعیین شود که گِره های کور گذشته هنوز باز نشده و کرونا سنگ های بیشتری را بر سر راه قرار داده است.


به گزارش سفرگو به نقل از ایسنا، نشست کارشناسان، فعالان گردشگری و رؤسای تشکل ها بمنظور بررسی چالش ها و اولویت های وزیر آینده میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در حالی در فضای کلاب هاوس انجام شد که چند اسم بعنوان وزیر پیشنهادی به دولت سیدابراهیم رئیسی بیرون آمده است. اما بر طبق آنچه تا کنون اعلام شده پروسه انتخاب وزرا در دولت جدید بوسیله تعدادی کارگروه با مضامین اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و... پیگیری می شود که هر یک، هفت گزینه را بررسی و در نهایت سه نفر را به ریاست جمهوری برای انتخاب نهایی وزیر پیشنهاد می کنند.
وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در سال ۹۸ با رأی مجلس تشکیل شد و درحالی که هنوز از ادغام سه حوزه نتوانسته گره باز کند، با چالش های دیگری روبه رو است که میراثی برای وزیر بعدی خواهد بود.

مهمترین رنجی که می بریم
رضا دبیری نژاد ـ کارشناس موزه و پژوهشگر ـ با اشاره به انفصال سه حوزه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی از دهه ۸۰ تا کنون و حس برتری جویی در هر یک از این حوزه ها، اظهار داشت: در این وزارتخانه، ادغام به مفهوم گفتمان شکل نگرفته و این سه حوزه به زنجیره ارتباطی تبدیل نشده اند تا هر یک به شکل دو امدادی در کنار هم، مجموعه ای را پیش ببرند. از همان سال ها که ادغام بوجود آمد، چون سطح سازمان معاونت ریاست جمهوری بود، گرایش سیاسی پیدا کرد و با ادغام صنایع دستی به سهم خواهی بیشتر پرداخت.
او اضافه کرد: مدیریت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در این ۱۸ سال، با اهمیت ترین رنجی که به لحاظ ساختاری و رویکرد می برد، بی ثباتی است، به شکلی که مدت ها درگیر ادغام، تلاطمِ حیاط خلوت سیاسی و تغییرات مدام بوده است. حتی در مقایسه با وزارت ورزش و سازمان محیط زیست بیشتر درگیر حاشیه شده است.
این پژوهشگر اشاره کرد: با اهمیت ترین نیاز انتخاب وزیر قبل از این که قدرت لابی گری و نفود داشته باشد، داشتن ادراک و گفتمان برای ادغامِ سه حوزه است تا آنها را از این حالت منفصل خارج کند. یادمان باشد وزارت خانه در وضعیت فعلی با این تغییرات مدام و درست ادغام نشدن، چالش های بسیاری دارد که به وزیر بعد ارث می رسد.
دبیری نژاد افزود: وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی حالا در مرحله ای است که اولین گروه از فارغ التحصیلان دانشکده میراث فرهنگی که در سازمان قدیم جذب شده بودند تا دو سه سال دیگر بازنشست می شوند و حجم زیادی از کارشناسان باسابقه این وزارتخانه حذف خواهند شد. این درحالی است که وزارتخانه در چند سال قبل به علت جذب نکردن کارشناسان متخصص نتوانسته جایگزینی داشته باشد و در حقیقت به زودی انفصال نسلی نیز اتفاق خواهد افتاد.
او بیان کرد: یادمان باشد این سه گانه که سه نسبت مختلف دارند، تا کنون نتوانستند کمک حال هم باشند. حتی علیرغم این که در زمینه میراث فرهنگی می بینیم شعارهایی جهت استفاده از بخش خصوصی داده شده، اما همچنان نگاه حاکمیتی و مالکیتی فربه است و همه متوقع هستند و مدیریت میراث فرهنگی نتوانسته الگو بسازد. در حوزه صنایع دستی هم این جریان حمایتی شکل نگرفته است.

چرا یک قانون سه سال خاک خورد؟
حجت الله مرادخانی ـ کارشناس و پژوهشگر صنایع دستی ـ نیز در این جلسه مجازی، بر ضرورت عبور از مدیریت جزیره ای بین این سه حوزه اصرار کرد و اظهار داشت: هر سه این حوزه ها در یک مجموعه فعالیت می نمایند، اما در فعالیت، تدوین و اجرای برنامه و رویداد و حتی اعتبارات جزیره ای مدیریت می شوند و در سالهای اخیر این شکاف مدیریتی بیشتر هم شده است، بطوریکه امکان هم افزایی و سینرژی کاملا سلب شده و در مواردی، رقابت ناخوشایند بین فعالان درون و بیرون وزارتخانه به وجود آمده است.
او بیان کرد: امیدوارم در مدیریت جدید این وزارتخانه، مباحث مبنایی صنایع دستی در اولویت قرار گیرد، همچون ظرفیت های حقوقی و قانونی که به هیچ وجه مورد توجه معاونت صنایع دستی نیست، نمونه آن قانون پشتیبانی از استادکاران و هنرمندان و فعالان صنایع دستی است که مصوب دوم اسفندماه سال ۹۶ بود و اگرچه تاکید شد در شش ماه اجرا شود، اما معاونت مربوطه سه سال و ۲۲ روز طول داد و این قانون همچنان خاک می خورد تا اینکه بخشنامه اجرائی آن بیست وچهارم اسفندماه سال ۹۹ به تصویب رسید. این مساله این حوزه را سه سال از این ظرفیت قانونی محروم کرد.
این پژوهشگر میراث فرهنگی افزود: اولویت نداشتن صنایع دستی در مدیریت اخیر وزارتخانه را حتی در پروژه های ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی شاهد بودیم، نه از صنایع دستی و نه از گردشگری، پروژه ای در این ستاد مطرح نشد. این ها فرصت های ملی بود که با لابی می شد به دست آورد، اما متاسفانه اولویت نداشت. حتی امروز که سند ملی توسعه فناوری های نرم و هویت ساز از طرف رئیس جمهور با تایید شورای عالی انقلاب فرهنگی ابلاغ گردید، از محصولات فرهنگی یاد شده، ولی اسمی از صنایع دستی نیست.

وزیر کارکشته و متخصص می خواهیم
محمدحسین ایمانی خوشخو - عضو هیأت علمی دانشگاه علم و فرهنگ و مدرس و کارشناس گردشگری ـ نیز درباره چالش های وزیر آینده میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ـ با یادآوری این نکته که در هیچ دوره ای چنین هم اندیشی ای بین بخش خصوصی و فعالان گردشگری نبوده است و همیشه یک باره با انتخاب رئیس و وزیر مواجه می شدیم، اما امروز دست اندرکاران صنعت اظهارنظر می کنند، این پرسش را بیان کرد که چرا در این دوره اهمیت وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بیش از گذشته است، و به آن پاسخ داد: بااینکه اولویت کشور، اقتصاد و معیشت مردم مطرح می شود، اما در همه جای دنیا ثابت شده است که گردشگری باتوجه به خاصیت های اقتصادی که دارد می تواند در زمان کوتاهی به اقتصاد کمک عمده کند.
او افزود: دلیل دیگر این است که در وضع بین المللی موجود نیاز داریم ارتباطات مان را گسترش دهیم که بخشی بوسیله دولت ها اتفاق می افتد و بخشی هم با دیپلماسی عمومی انجام می شود. گردشگری به نحو احسن می تواند دیپلماسی عمومی را با مردم دنیا برقرار کند و از این دریچه می توان این نقیصه را حل کرد.
او معتقد است: وزیر بعدی صنعت بیماری را تحویل می گیرد که در دو سه سال اخیر ضربات مهلکی بر پیکر آن وارد شد و گاهی هم بی تدبیری ها به آن افزوده شد. بدین سبب کار برای وزیر بعدی مشکل است، ولی چاره ای وجود دارد؛ برای اینکه وزیر آینده به خوبی وظیفه و مسؤولیت خودرا انجام دهد باید بر مدیران و بخش خصوصی تکیه زند. بااینکه این صنعت بیمار است، ولی صنعتگران گردشگری بااستعداد و باتجربه ای دارد.
این مدرس دانشگاه اشاره کرد: انتخاب وزیر در این دوره نباید تکرار دور باطل گذشته باشد. حتی اگر تلقی شود این وزارت به متخصص نیاز ندارد و می توانند مدیریت آنرا به یکدیگر تعارف بزنند، باید روشن شود که در این وزارتخانه سه حوزه تخصصی وجود دارد. هر وقت توانستیم برای وزارت بهداشت مهندس بگذارید، ما هم قبول می نماییم برای این وزارتخانه هر کسی را بیاورید. چرا تلقی این است گردشگری یک بخش خدماتی ساده است و هر کسی می تواند آنرا مدیریت کند، این نگاه پذیرفته نیست. پس از ۴۰ سال با مشکلاتی که داشتیم و نگاهی که دنیا دارد، چرا باید همچنان این تفکر تغییر نکند؟
ایمانی خوشخو تصریح کرد: مسؤولان دولت منتخب به این مساله توجه نمایند که با اصحاب این صنعت و استادان گفت وشنود داشته باشند، اگر از این فرصت استفاده نکنید شاید فرصت های دیگر پیش روی ما نباشد. انتظار ما این است که برای نخستین بار وزیر کارکشته و متخصص انتخاب کنند.

صنایع دستی آماده خروج از وزارت میراث است
حسین بختیاری ـ مدیرعامل مجمع هنرمندان و صنعتگران صنایع دستی ـ هم درخواست نمود جمع بندی نظرات در این جلسه برای رئیس جمهور فرستاده شود و اشاره کرد: اگر فقط صحبت شود و رئیس جمهور منتخب این صدا را نشنود اساسا تصمیمی مشابه قبل گرفته می شود و آن تصمیم نمی تواند این حوزه را به سرمنزل مقصود برساند.
او اظهار داشت: وزیر آینده میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی باید فردی متعهد به انواع امور مدیریتی در این بخش باشد. آقای رئیس جمهور توجه داشته باشد کسی بر مسند قرار گیرد که مثل قبلی ها سیاسی کاری نکند، یعنی وزیری نباشد که خودش با تشکیل وزارتخانه مخالف بوده، اما امروز بر مسند آن نشسته است و سه سال یک قانون را معطل گذاشته، چون اصلا به اجرای آن اعتقادی ندارد.
او اضافه کرد: وزیر آینده باید از ظرفیت های کارشناسی معاونت ها استفاده نماید. همین حالا کارشناس تجاری صنایع دستی در معاونت مالی مشغول به کار است، چون معاونت مربوطه نتوانسته از ظرفیت این کارشناس استفاده نماید. این درحالی است که به شدت در بخش تجاری صنایع دستی با مشکل مواجهیم و کارشناس متخصص و پیگیر نداریم. خیلی از کارشناسان حوزه صنایع دستی با همین شیوه مدیریت حالا خانه نشین شده اند.
بختیاری تصریح کرد: وزیری باید بر مسند بنشیند که معضلات را شناسایی و برطرف کند و تدبیری برای ارتقاء وضعیت موجود و سطح وزارتخانه در داخل و خارج از کشور داشته باشد و به قانون عمل کند. اگر رئیس جمهور از آنچه در ۲۰ سال قبل بر این سه حوزه گذشته است ناآگاه بماند و به خاطر حیاط خلوت بودن و بی توجهی ها، باردیگر معضلات تکرار شود و اگر حوزه های سه گانه با تدبیر، تعهد و تخصص و قدرت ارتباط گیری همراه نباشد، ما از شروع این دولت اعلام می نماییم که آماده ایم از این وزارتخانه خارج شویم و به وزارت قبلی (صنعت) برگردیم و حداقل با همان ساختار به مسیر خود ادامه بدهیم.

چند نگرانی و دغدغه
محسن حاجی سعید ـ رئیس کانون سراسری انجمن های صنفی راهنمایان گردشگری ـ گزارشی از شورای تشکل های خصوصی در رابطه با انتخاب گزینه های پیشنهادی ارائه کرد و اظهار داشت: در خیلی از فضاها نسبت به عملکرد دولت ها در همه ادوار بی انصافی می شود، بدون اینکه به کارهای اثربخش نگاه داشته باشیم. هرچند هر کسی بیاید امکان نقد وجود دارد. متاسفانه در سالهای قبل افرادی که بر این صندلی تکیه زدند بدون هیچ تجربه و پشتوانه مدیریتی و شناخت ساختار وارد وزارتخانه و سازمان وقت شدند و نتیجه این بود که چند سال طول کشید تا به درک این ساختار و کارکردها و شناخت اولویت ها برسند.
وی اضافه کرد: با وجود این، در سالهای قبل اتفاقات خوبی در زمینه گردشگری رخ داده است؛ در دو سه سال قبل برخی گِره های کور باز شده است. البته هنوز به بهره برداری نهایی نرسیده، ولی قسمتی از آن به نتیجه رسیده است. برند ملی گردشگری که همیشه در جایی گیر می کرد، درست یا غلط به هر حال امروز یک برند و شعار داریم یا حساب های اقماری که البته هنوز هم آنچه باید نشده ولی پروژه آن پیش رفته است یا سند استراتژیک و برنامه جامع گردشگری، همه این ها اقداماتی است که انجام شده و کمک می نماید وزیر بعدی تکلیف دیگر نهادها را بداند.
او با اشاره به انتصاب رئیس قوه قضاییه و تاثیر آن در صنعت توریسم، اظهار نمود: یکی از اصلی ترین دغدغه های گردشگری این بود که نگاه امنیتی از گردشگری برداشته نشود. علاوه بر این، روزشماری هایی که در بعضی رسانه ها برای خروج از برجام دارند می تواند به چالش دیگر گردشگری تبدیل شود؛ چونکه گردشگری با تعاملات بین المللی گِره خورده و برجام در آمار گردشگری تعیین کننده است. حل مشکل مراودات مالی صنعت گردشگری نیز یکی دیگر از مطالبات است. جذب سرمایه گذار و بازگرداندن نیروهای متخصص که از این صنعت خارج شده اند، دغدغه دیگری است.

کرونا مهم ترین چالش وزیر جدید
سعید امیریان ـ کارشناس و پژوهشگر گردشگری ـ نیز اشاره کرد: شخصی که سررشته این امور را به دست می گیرد باید از کنار هم قرار گرفتن این سه حوزه به ارزش افزوده فوق العاده ای برسد. این هنری است که وزیر آینده باید داشته باشد و تا الان هم مغفول مانده است. این مساله در برنامه ششم توسعه نیز مورد توجه قرار گرفته است؛ بندی وجود دارد که دولت را موظف می کند مدیریت جامع در این سه حوزه داشته باشد و مطالعاتی هم انجام شده که امیدواریم فردی که در رأس این وزارتخانه قرار می گیرد از این مطالعات استفاده نماید.
او در ادامه مبحث وزیر متخصص اظهار نمود: دوستانی که تاکید دارند وزیر باید متخصص باشد، این سوال مطرح است که متخصص کدام حوزه باشد، متحصص هر یک از این سه بخش می تواند در رأس باشد به شرط اینکه تعصب نداشته باشد و نگاه فرابخشی داشته باشد و به هارمونی سه بخش فکر کند و آن ارزش افزوده را خلق کند.
امیریان در پاسخ به این پرسش ایسنا که در برنامه ششم توسعه تکالیف و وظایف برای وزارت میراث فرهنگی و گردشگری مشخص شده است، در حال حاضر وزارتخانه و شخص وزیر چقدر روی این برنامه حرکت می کند؟ اظهار داشت: در برنامه ششم موضوعات مختلفی وجود دارد، این برنامه آخرین سال خودرا طی می کند. کسی که به این وزارتخانه می آید باید فکر برنامه هفتم باشد. باید به این نکته توجه کرد که نخستین و بزرگترین چالش وزیر کرونا است که به هر سه حوزه لطمه زده است. از سویی، خیلی از فعالان بخش گردشگری را از دست داده ایم. موزه ها بیش از یک سال است یا خالی اند یا تعطیل. صنایع دستی با رکود شدید مواجه می باشد. وزیر باید به عبور از لطمه های کرونا فکر کند و فعالان را برگرداند و این سه حوزه را احیا کند.

دنبال کسانی هستیم که اصلا کارنامه ندارند
حرمت الله رفیعی ـ رئیس هیات مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت جهانگردی و هوایی ایران ـ که در این جلسه خودرا یکی از منتقدان مدیریت گردشگری معرفی نمود، اظهار داشت: ما نشان دادیم آیا برای این صنعت در مواقع بحرانی می توانیم کاری انجام دهیم. در حالت طبیعی بخش خصوصی کار خودرا پیش می برد و دولت هم پز ارائه عملکرد بخش خصوصی را می دهد. دولت بستری را فراهم آورد که به بخش خصوصی آزار نرساند، بخش خصوصی کارش را انجام می دهد، چون دولت نمی تواند توریست وارد یا خارج کند. دولت فقط نباید چالش بوجود آورد.
وی اظهار داشت: در دو سال گذشته، بخش خصوصی در گردشگری با چالش های جدی مواجه بود، متولی ما نه فقط کمک حال ما نبود و هیچ گاه نتوانست از ما دفاع کند، بلکه پای ما را گرفت و زمین زد. من درحال تهیه گزارشی از عملکرد دولت در دو سال قبل هستم، از بخشنامه های ضد و نقیض تا کارهایی که ضد منافع بخش خصوصی بوده است.
او در نقد عملکرد متولی گردشگری اظهار نمود: در فروردین ماه ۹۹ وقتی مسؤولان رده یک کشور در وزارت میراث فرهنگی جمع شدند، تاکید کردم وام و امهال نه فقط خاصیتی ندارد که ما را بدهکارتر و چرخ گردشگری را قفل می کند. روزی با وزیر کار جلسه ای داشتم و همزمان پیامی آمد که ما خودمان بهتر پیگیری می کردیم. درست می گفتند خودشان آن قدر خوب پیگیری می کردند که دیگر اجازه ورود به ستاد ملی کرونا را به آنها ندادند. در این یک و نیم سال، وزارت بهداشت، وزارت خارجه، وزارت کار و وزارت اقتصاد هر کاری خواستند انجام دادند، هیچ کدام منافع گردشگری را تامین نکردند. تا الان نشان داده اند متولی صنعت گردشگری در جایگاه خودش نبوده است.
رفیعی همین طور در نقد گزینه های پیشنهادی بخش خصوصی برای وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، اظهار داشت: این بخش گزینه هایی را معرفی کرده که با چراغ موشی دنبال قبلی ها باید بگردیم. ما باید کسی را معرفی نماییم که کارنامه موفقی داشته باشد. ما دنبال کسانی هستیم که اصلا کارنامه ندارند. امیدوارم بخش خصوصی تجدیدنظر کند و به جمع بندی برسیم. از نظر من این اجماع معقول نیست و بخش خصوصی دلش به حال خودش بسوزد. بدانید که مقرر است این بخش از این انتخاب منتفع شود. اینکه فردی با کارنامه بسیار ناموفق فقط دنبال این است که به این کرسی برسد، بخش خصوصی باید آگاه باشد و به شکلی جلو برود آن فردی که سر کار می آید دست کم با این بخش همراه باشد.

پرنفوذترین شخص کشور هم وزیر شود مشکل حل نمی شود
سجاد شالیکار ـ تورگردان و فعال گردشگری ـ نیز در این جلسه مجازی اظهار داشت: در چند دهه اخیر با گردشگری بصورت تفننی و دسته چندم برخورد شده است. بدین سبب مهم نیست چه کسی وزیر می شود، مهم این است که جایگاه خودرا بپذیریم و برای توسعه در آینده برنامه ریزی نماییم. اولویت اول گردشگری، فرهنگی و اولویت دوم اقتصادیست. هر دو مبحث جدی در دنیا است، اما در ایران چنین برخورد نمی گردد.
او اضافه کرد: وزیر جدید باید گذشته گردشگری را بررسی کند، باید بدانیم چرا درجه چندم هستیم. این را که برخی معتقدند وزیر پرنفوذ باشد اصلا قبول ندارم، اگر همین حالا پرنفوذترین شخص کشور در جایگاه گردشگری قرار گیرد، آیا مشکل حل می شود؟ در سالهای ۹۴ تا ۹۷ اتفاق مثبتی در زمینه جهانی داشتیم که در زمینه سیاست کلی ایران موجب شد مقداری گردشگری وضعیت بهتری پیدا کند، ولی ما ظرفیت آنرا نداشتیم. نگاه ما باید به آینده با بررسی گذشته باشد. اگر همین امروز شخصِ ذی نفوذ بیاید و برجام هم باردیگر امضا شود، چالش مان باردیگر کمبود ظرفیت است. وزیر آینده باید این چالش ها را بشناسد و چاره برای برون رفت داشته باشد.
این تورگردان افزود: تشکل های ما باید سامان دهی شوند. تعدادی از رؤسای این تشکل ها ۲۰ سال است که رییس هستند و کنار وزیر می نشیند و در شورای سیاست گذاری کنار ایشان هستند، ولی گله ایشان هم این است که وزیر حرف ما را نمی شوند. شما که هستید و با وزیر همراهید، شما دیگر چرا گله دارید!؟ مبنای توسعه تشکل ها هستند، به خودمان سوزن بزنیم، چون تشکل ها در راه توسعه نبودند و برای منافع چند شرکت تلاش کردند.
او همین طور اظهار داشت: شفافیت آماری درون بخشی حوزه گردشگری در تصمیم سازی بسیار مهم می باشد. این که وزیر متخصص باشد، اما داده درست نداشته باشد، باز هم تصمیم نادرست می گیرد. خاطرم هست در جریان بازدید وزیر از نمایشگاه گردشگری تهران، به خاطر غرفه آرایی ما کنجکاو شده بود، به ایشان گفتم شما تور نیامده اید در نمایشگاه تخصصی خودتان قدم می زنید، بجای این همه لشکرکشی، با داده و آمار از غرفه ها بازدید کنید. وزیری که داده نداشته باشد تصمیم اشتباه می گیرد.
شالیکار اشاره کرد: باید در زمینه وزارت و حتی بخش خصوصی به سمت جوان گرایی برویم، در غیر این صورت آینده گردشگری محدود خواهد ماند.

مدیر چابک و فسادستیز می خواهیم
نوروز رجبی ـ سرپرست هیات های دیرینه شناسی و کارشناس حقوقی ـ نخستین مساله وزیر را آگاهی از فرهنگ دانست و اضافه کرد: وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی تا خودآگاهی تاریخی نداشته باشد و نداند در کجا ایستاده هیچ کاری نمی تواند انجام دهد. کسی که نه سعدی و حافظ را می شناسد و نه جایگاه مولوی را در کشورش می شناسد و نه نسبت خودش را با همسایگانش را می فهمد، نه طاق کسری و نه بلخ را می فهمد و نه زبان فارسی را می فهمد، طبیعتا کاری از پیش نمی تواند ببرد. اگر به این مسائل توجه نشود، فایده ندارد و همان روند همیشگی ادامه پیدا می کند. وزیر باید بتواند این جایگاه را با حاکمیت تعیین تکلیف کند. بافت های تاریخی شهرهایی مثل یزد، شیراز و... تک به تک در حال از میان رفتن هستند، اما آب از آب تکان نمی خورد. انگار نه انگار دیوار باغ جهان نما و آثار تاریخی دیگر کج شده است، این ها آثار تاریخی ما است.
وی اضافه کرد: همه گروه هایی که در این دولت بودند در دولت آینده هم می خواهند باشند. عده ای بجای اینکه پاسخگوی رفتار و کارکرد گذشته شان باشند، امروز در جایگاه نقد قرار گرفته اند.
او تصریح کرد: جنس گردشگری در کشور تاریخی و فرهنگی است، اما وقتی در نشست هایی که تشکل های گردشگری هستند این حرف را می زنیم گویی خنجر به این تشکل ها زده ایم، آشفته می شوند که چرا این حرف را می زنیم. ما تشکل های خصوصی هر سه حوزه هم هیچ گاه ننشستیم تکلیف خودمان را مشخص نماییم.
نوروزی اشاره کرد: مدیر این وزارتخانه باید چابک و فسادستیز باشد. موریانه فساد چنان به جان وزارتخانه ها افتاده که ویرانگر است. ما از موضوع فساد کم ضربه نخورده ایم.
این عتیقه شناس افزود: مدتی پیش با آقای دشتی زاده، رییس فراکسیون میراث فرهنگی و گردشگری مجلس صحبت می کردم، اشاره کردند در حال نگارش برنامه هفتم توسعه هستند، ولی در زمینه میراث فرهنگی نه معمار و نه مرمتگر را پیدا نمی کنند. برای ما شگفت آور بود که چطور نتوانسته اند این افراد را پیدا کنند. چه کسی را مامور کردند که نتوانسته این افراد را پیدا کند!؟

چاپلوسی های بسیار شدید
علی اکبر عبدالملکی ـ رئیس کمیسیون گردشگری اتاق تجاری ایران ـ هم درباره این که چقدر در چینش کابینه دولت سیزدهم به نظرات بخش خصوصی توجه می شود؟ اظهار داشت: اساسا این دولت هم مثل گذشته انتخابی از بخش خصوصی نخواهد داشت، چون چاپلوسی های بسیار شدیدی وجود دارد که در مضیقه قرار می دهد و نمی توانند انتخاب ویژه و درستی داشته باشند، مگر آن که همه این ها را کنار بگذارند. به هر حال معتقدم مثل سالیان گذشته اتفاقی نخواهد افتاد. در دولت دوم آقای روحانی به پیشنهاد خودشان یک نفر را معرفی کردیم، ولی به نتیجه نرسید.
وی اضافه کرد: بسیاری معتقدند وزیر آینده باید از بدنه گردشگری باشد، ولی چنین اعتقاد ندارم. وزیر این حوزه حتی اگر ۲۵ درصد از هر سه حوزه را بداند اساسا می تواند موفق باشد. ۷۵ درصد دیگر به تعاملات بین بخشی، ارتباط با مردم و شخص رئیس جمهور برمی گردد. از جانب دیگر یک دانش فرامرزی باید داشته باشد که بتواند توریستهای خارجی را جذب نماید.
او درباره چالش وزیر جدید، اظهار داشت: ۲۵ دستگاه با گردشگری در ارتباط اند، وزیر مانده با کدام ارتباط بگیرد. وزیر آینده باید یک حکمرانی واحد در گردشگری بوجود آورد و تصمیمی که می گیرد حرف اول و آخر باشد و این ۲۵ دستگاه گوش به فرمان باشند. از طرفی، تا این تحریم ها برقرار باشد و تعاملات بین المللی نداشته باشد عملا اقتصاد را فدای سیاست می نماییم.
عبدالملکی در پاسخ به این پرسش که در شعارهای انتخاباتی به گردشگری، میراث فرهنگی و صنایع دستی پرداخته نشد، آیا عملکرد این دوره عامل این کم توجهی بوده است؟ اظهار نمود: وزیر و معاونان حاضر کم زحمت نکشیده اند، اما با وزارتخانه شدن میراث فرهنگی عملا دست و پای این افراد بسته شد، مثل این که روی پیکان لوگو بنز چسبانده و انتظار داشته باشیم موتور آن مثل بنز کار کند. این سازمان که زیر نظر معاونت ریاست جمهوری بود و وزارت شد شایستگی و توانایی نداشت، چون امکانات و اعتبارات نداشت. این وزارت از نظر بودجه کمترین منابع اعتباری را دارد، درحالی که می توانست بیشترین ارزآوری را داشته باشد.
رییس کمیسیون گردشگری اتاق تجاری ایران در پاسخ به سوال ایسنا درباره اینکه آیا می توان کم توجهی و اولویت ندادن دولت جدید در زمان کارهای انتخاباتی و حتی حالا را به نداشتن کارنامه و ثبت نشدن اعداد و ارقام از میزان ارزآوری و اشتغال زایی واقعی نسبت داد؟ اظهار داشت: تابحال اینطور بوده که هر کسی در سازمان میراث فرهنگی منصوب شده از مجلس برای وزاتخانه های دیگر رأی نیاورده بود و این سازمان عملا حیاط خلوت مدیران شده بود. بعد از آن که وزارتخانه شد فرصتی برای به چالش کشیدن وزیر نبود که این آمار و ارقام را بخواهند، خصوصاً اینکه از قبل اعدادی ثبت نشده است. تا کنون به این مساله توجه نکرده ایم آماری که می دهند بر چه اساس است.

گردشگری را وارد سیاست نکنید
ابراهیم پورفرج ـ رییس جامعه تورگردانان ایران ـ در ادامه این جلسه مجازی در پاسخ به این پرسش که با توجه تعیین ترکیب سران قوا برای چند سال پیش رو و اثربخشی تصمیم هر یک از آنها که می تواند آینده و سرنوشت گردشگری، میراث فرهنگی و حتی صنایع دستی را با وضعیت موجود رقم بزند، وزیر آینده با این شرایط برای گردشگری ورودی با چه چالشی روبه رو خواهد بود؟ اظهار داشت: این وزارتخانه سه بخش میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی دارد. یک میلیون بنا داریم که باید از آنها محافظت گردد. باید به تولید صنایع دستی بها داده شود، اما باید توجه کرد گردشگری اگر راه بیافتد حیات میراث فرهنگی تضمین می شود و فروش صنایع دستی رونق پیدا می کند. اولویت اول وزیر، توسعه و رونق گردشگری باشد تا دو بخش دیگر بهره مند شوند. حتی به خاطر اشتغال گردشگری هم که شده باید به آن بها دهند، اما چون درکی از این صنعت وجود ندارد، مورد بی توجهی قرار می گیرد. ما فقط می توانیم حرفمان را بزنیم نمی توانیم که دولت را مجبور نماییم به گردشگری توجه کند.
این تورگردان بیان کرد: لطفا گردشگری را وارد سیاست نکنید، چون کار فرهنگی است. ما فرهنگ را به اقتصاد تبدیل کردیم. اگر وارد سیاست شود، ابزاری برای سیاستمندان می شود. اگر صلح جهانی اتفاق نیافتد گردشگری را باید فراموش کرد.
ادامه این جلسه با بررسی چالش ها و اولویت های وزیر جدید میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در ایام آینده منتشر می شود.




منبع:

1400/04/14
09:45:01
5.0 / 5
1290
تگهای خبر: آثار تاریخی , تاریخی , توریست , تولید
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)

تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم نظر دهید
= ۳ بعلاوه ۳
سفرگو SafarGoo

سفر سفرگو

گردشگری و توریسم

safargoo.ir - تمامی حقوق سایت سفرگو متعلق به آن و محفوظ می باشد