مشکلات زنان توانمند روستای تاریخی و جهانی خرانق چیست؟
سفرگو: یزد زنان توانمند روستای خرانق که قسمتی از فرهنگ و اقتصاد متفاوت این روستای تاریخی و مهم کشورمان را رقم می زنند، هنرمندان بافنده پلاس، زیلو، دارایی و کاربافی هستند که امروزه با مشکلات زیادی خصوصا در حوزه تامین مواد اولیه و بازار عرضه روبرو می باشند.
زندگی معیشتی در روستای تاریخی خرانق که بعنوان کاندیدای روستای هدف گردشگری ایران به سازمان جهانی گردشگری معرفی شده است، بیشتر مبتنی بر اقتصادهای کشاورزی و دامداری است. البته توسعه معادن در حوالی این روستا نیز امروزه به یکی از اقتصادهای این منطقه تبدیل گشته اما یکی از خاصیت های روستای خرانق، زنان توانمند و فعال این روستاست.
در این روستا اغلب زنان در کنار مردان خود مشغول به کار هستند و گاهی در مشاغل کشاورزی و دامداری با همسران خود مشارکت دارند و قالی بافی یکی از دیگر مشاغلی است که زنان این روستاها بر عهده دارند.
امروزه پلاس، زیلو، دارایی و کاربافی نیز جزو مشاغلی است که به این روستا وارد شده و زنان روستای خرانق تبحر خاصی در این مشاغل و هنرصنایع پیدا کرده اند و کارگاه هایی را بطور مستقل راه اندازی کرده یا در خانه هایشان مشغول به کار هستند.
اما این زنان توانمند تولیدکننده و هنرمند هم مشکلاتی مانند سایر هنرمندان دارند که در این زمینه پای درد دل برخی از آنان نشستیم.
«چاه متکی» که یکی از بافندگان پلاس و دارایی است، به خبرنگار ایسنا می گوید: پلاس یکی از انواع دست بافته هایی است که امروز در خرانق بافته می شود اما اصالت آن مربوط به میبد است و بنظر می رسد در شهری جز میبد نیز بافته نمیشود.
وی با اشاره به اینکه این نوع دست بافته مخملی بعنوان رو مبلی و روی صندلی و فرش استفاده میشود، بیان می کند: این دستبافته بجای قالی و موکت و سایر زیراندازها نیز مورد استفاده قرار می گیرد و از نظر سلامت بسیار مورد تایید است.
وی با اشاره به اینکه امروزه متری بین ۸۰ تا ۱۰۰ هزار تومان مزد بافت پلاس است، می گوید: بافت پلاس دشوار است و نیازمند بنیه و زوری مردانه برای بالا پایین کردن های دستگاه است.
بانوی بافنده روستای خرانق: بافت پلاس دشوار است و نیازمند بنیه و زوری مردانه برای بالا پایین کردن های دستگاه است. چاه متکی با اشاره به اینکه روزانه حدود یک متر پلاس میبافد، می گوید: هنوز دستگاه یا حوزه خاصی برای حمایت یا خرید تضمینی از زنان بافنده این روستا اقدام نکرده است و صرفه اقتصادی هم ندارد.
وی که در خانه نیز کاربافی می کند، مزد آنرا نیز بین هر متر ۶۰ تا ۷۰ هزار تومان عنوان می کند و می گوید: بازار خاصی برای محصولات روستا وجود ندارد و فقط گردشگران یا افرادی که محصولات را ببینند، خرید می کنند ولی عمدتاً هم از کیفیت محصولات راضی هستند.
این بانوی روستایی با اشاره به اینکه محصولات روستا نیازمند محلی برای عرضه و فروش و پشتیبانی از سوی دولت می باشد، تصریح می کند: عمدتاً معادن هم بازدیدهایی را از کارگاه ها داشتهاند و حمایت های تسهیلاتی نیز جهت راه اندازی کارگاه دارند، اما مسئله اصلی بازار است و محصولاتی که خریداری نمیشود.
وی اضافه می کند: دستگاه دارایی و پلاس بافی هر کدام بین ۸ تا ۱۵ میلیون تومان قیمت دارند و هر بافنده که عمدتاً هم زنان روستا هستند در خانه های خود این دستگاهها را خریداری نموده و علاوه بر فعالیت در کارگاه ها، در خانه ها نیز بافندگی می کنند.
چاه متکی با اشاره به اینکه امروز تامین مواد اولیه برای زنان روستایی یک مشکل بزرگ است، تصریح می کند: هم اکنون قیمت نخ بالاست و هر کیلوگرم از آن ۸۹ هزار تومان برآورد میشود پس نیازمند حمایت دولت جهت تهیه نخ و مواد اولیه با قیمت های کمتر هستیم.
این بانوی روستایی البته به اقدامات موثر و دوره های آموزشی میبدی ها در خرانق اشاره می کند و می گوید: برای آموزش پلاس بافی دوره هایی در خرانق انجام شد که توانستم در کنار کاربافی و دارایی، پلاس بافی را در زمانی که کمتر از دو جلسه آموزشی یاد بگیرم.
بافنده روستایی: هم اکنون قیمت نخ بالاست، نیازمند حمایت دولت جهت تهیه نخ و مواد اولیه هستیم.امروزه روستای خرانق به بخش تبدیل گشته است و باید مسئولان و متولیان برای پشتیبانی از زنان توانمند خرانق آستین همت بالا بزنند.
منبع: سفرگو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب