همه خصلت های خوب آخرین بازمانده از شاگردان علامه دهخدا
سفرگو: مدیركل میراث فرهنگی قزوین به تشریح خصوصیت های دكتر دبیرسیاقی، نامدار استان قزوین پرداخت.
محمدعلی حضرتی در گفت وگو با خبرنگار ایسنا با اشاره به وجوه مختلف شخصیت سید محمد دبیرسیاقی با اشاره به اینكه شخصیت دكتر دبیرسیاقی از منظر شأن علمی، جایگاه اجتماعی و خصوصیت های ممتاز اخلاقی قابل بررسی است، تصریح كرد: در حوزه خصوصیت های اخلاقی یك انسان به تمام معنا بود؛ اخلاق مدار، بسیار آداب دان و نكته سنج و مقید به رعایت شئون اخلاقی و اجتماعی، ضمن اینكه تواضع فوق العاده ای داشت و با مردم با نهایت احترام برخورد می كرد و همین طور در مراتب علمی تلاش می كرد حق استادان را رعایت كند.
وی تصریح كرد: در خلال همه سال هایی كه من افتخار داشتم محضر استاد را درك كنم هیچ گاه یك بار هم غیبت كسی را از او نشنیدم؛ به هیچ عنوان راضی به شنیدن صحبتی درباره دیگران نبود البته همواره با خیر و نیكی از استادان و بزرگان یاد می كرد اما به هیچ وجه اجازه نمی داد كسی در مقام انكار و یا تردید درباره فردی صحبت كند.
وی با اشاره به نشانه های فروتنی دبیرسیاقی عنوان كرد: از نشانه های تواضع دكتر این بود كه از مهمانان خودش پذیرایی می كرد و رفتارش به گونه ای بود كه فرد نورسیده احساس همراهی و صمیمیت كند.
این مسئول در ادامه اظهار داشت: ازنظر اجتماعی هم آغازگر یك حركت مهم اجتماعی بود؛ سال 1373 خانه اش را در زعفرانیه تهران فروخت و به قزوین مهاجرت كرد و كتابخانه ای را در یكی از مناطق محروم آن وقت قزوین «محمدیه» راه اندازی كرد. علاوه بر این، كتابخانه شخصی خودش را در اختیار دانشجویان و پژوهشگران قرار می داد و همواره با روی باز از كسانی كه می خواستند از كتابخانه استفاده كنند پذیرایی می كرد. در واقع استاد خودش را برای بهبود شرایط فرهنگی و اجتماعی شهر وقف كرد.
مدیركل میراث فرهنگی قزوین با تاكید بر اینكه دكتر دبیرسیاقی نسبت به موضوعات مختلف در سیاست گذاری های شهری و مسائل میراث فرهنگی بسیار حساس بود و واكنش نشان می داد، خاطرنشان كرد: بعنوان مثال در مبحث تخریب محله تاریخی بلاغی با وجود سن و سال بالا در مسجد حیدریه حضور پیدا كرد و اعتراض خویش را نشان داد. هم درباره جلوگیری از راه اندازی پاركینگ در كنار مجموعه سعدالسلطنه موضع شفاف و صریحی را اتخاذ نمود و نسبت به برج سازی در قزوین بسیار حساس بود و نارضایتی خود از این مورد همواره ابراز می كرد.
حضرتی در انتها افزود: استاد از موزه های میراث فرهنگی قزوین دائماً بازدید می كرد و به باغستان قزوین فوق العاده اهمیت می داد و در مجموع حفظ شئون اجتماعی و فرهنگی قزوین برای او بسیار اهمیت داشت.
به گزارش سفرگو به نقل از ایسنا، مراسم هفتمین روز درگذشت سید محمد دبیرسیاقی ساعت 15: 30 تا 17: 30 پنجشنبه بیست وششم مهرماه با سخنرانی دكتر مهدی، محقق استاد ممتاز دانشگاه تهران، مك گیل كانادا و رئیس پیشین آثار و مفاخر فرهنگی در تالار فرهنگسرای بانو برگزار گردید.
سید محمّد دبیرسیاقی، پژوهشگر، نویسنده، شاعر، مدرس ادبیات فارسی و مصحح متون كهن پارسی است. وی در مؤسسه لغت نامه دهخدا و مركز بین المللی آموزش زبان فارسی مشغول بكار بوده و مصحح خیلی از متن های كهن فارسی است.
دبیرسیاقی تابحال نزدیك به ۸۰ متن ادبی و تاریخی را تصحیح و منتشر نموده است كه از میان آن ها می توان شاهنامه فردوسی، دیوان منوچهری، نزهةالقلوب، فرهنگ سُروری و سلطان جلال الدین خوارزمشاه و تصحیح لغت فرس اسدی طوسی اشاره نمود. او میان سال های ۱۳۲۶ تا ۱۳۳۴ در گردآوری لغت نامه با علی اكبر دهخدا همكاری داشت. از آن پس همكاری او با مؤسسه لغت نامه دهخدا و مركز بین المللی آموزش زبان فارسی تا ۱۳۵۹ كه كار این اثر به آخر رسید، پی گرفته شد. كار بزرگی كه استاد دبیرسیاقی در دست داشت، نوشته لغت نامه فارسی است كه تابحال بعضی از مجلدهای آن چاپ شده است.
محمد دبیرسیاقی چهارم اسفند ۱۲۹۸ خورشیدی در قزوین و در محله گلبن قزوین به دنیا آمد. پدرش سید باقر فرزند سیدسیاق از خوش نویسان مشهور زمان خود و مادرش، دختر میرزا آقاخان مستوفی فرزند میرزا ابوالقاسم ملاباشی از عالمان و مجتهدان عصر ناصری بود. محمد دبیرسیاقی بعد از دوره ابتدایی، دوره اول متوسطه را در دبیرستان شاهپور (امید) قزوین به اتمام رسانید.
وی بعد از گرفتن دیپلم در سال ۱۳۱۸ وارد دانشگاه تهران شد. ایشان در سال ۱۳۲۴ دكتری ادبیات فارسی خویش را از دانشگاه تهران دریافت كرد و در سال ۱۳۲۵ به عضویت انجمن بین المللی ایران شناسی درآمد و سالها به تدریس در دانشگاه تهران و مدتی هم به تدریس در دانشگاه های چین و مصر پرداخت. دبیرسیاقی تا زمان بازنشستگی در سال ۱۳۵۳ در استخدام وزارت دارایی بود.
علامه دهخدا در نواری صوتی از وی بعنوان جوانی كوشا در تنظیم لغت نامه یاد كرده است و دبیرسیاقی از ۱۳۵۷ تا زمان فوت عضو هیئت علمی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی بود. محمد دبیرسیاقی همینطور تا آخر عمر در زادگاه خود، قزوین، به پژوهش و آموزش زبان پارسی ادامه داد و در دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین به آموزش زبان فارسی به دانشجویان اشتغال داشت. وی سرانجام در ۱۶ مهرماه ۱۳۹۷ و در آستانه صدسالگی درگذشت و پیكرش در بهشت فاطمی قزوین به خاك سپرده شد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب