رئیس موسسه شرق شناسی شیكاگو:
بقیه الواح هخامنشی را در سه مرحله به ایران برمی گردانیم
به گزارش سفرگو رئیس موسسه شرق شناسی شیكاگوگفت: برای برگرداندن الواح به مجوز دولتی نیازداریم كه كنترلی روی آن وجود ندارد. امیدواریم در3مرحله بقیه آثاری كه نمی توان گفت بطور دقیق چه تعداد است، برگردانده شوند.
به گزارش سفرگو به نقل از مهر، نشست خبری الواح هخامنشی استرداد شده از موسسه شرق شناسی شیكاگو به ایران كه دو شب پیش ۱۷۸۳ لوح از آن به ایران آمد، اجرا شد.
در این مراسم كه قبل از ظهر روز ۱۰ مهر در سالن اجتماعات موزه ملی ایران برپا شد، جبرئیل نوكنده مدیر موزه ملی ایران اظهار داشت: اطلاعات حاصل از گل نبشته های هخامنشی درك عمیقی از هنر، اقتصاد و اجتماع دوره هخامنشیان را در اختیار ما می گذارد. این الواح بعد از یك پرونده پیچیده قضایی و صدور رأی به نفع ایران به كشورمان برگردانده شده است. وقتی این رأی صادر شد، رئیس موسسه شرق شناسی شیكاگو این خبر را با خوشی به ما اعلام نمود و امروز به تهران آمده تا امانتداری حوزه علمی را یادآوری كند.
نوكنده اشاره كرد: این الواح برای مطالعه به صورت امانت به این موسسه فرستاده شده بود. تابحال در سه مرحله به ایران بخش هایی از آن استرداد شده است. یك دفعه در سال ۱۳۲۷ كه ۱۷۹ لوح و در سال ۱۳۲۹ حدود ۳۷ هزار و در سال ۱۳۸۳، ۳۰۰ قطعه به ایران آمد. ما این آثار را در گالری هخامنشی كنار پیكره داریوش در موزه ملی ایران به معرض نمایش گذاشته ایم.
وی اشاره كرد: این نمایشگاه بعد از ۴۸ ساعت از ورودش به ایران برگزار شده است. مقرر است این نمایشگاه به همراه كنفرانس بین المللی در تهران برپا شود.
در ادامه این برنامه، كریستوفر وودز رئیس موسسه شرق شناسی دانشگاه شیكاگو اظهار داشت: دو سال است كه به این موسسه آمده ام و از اول بنا داشتم تا برای برگشت این الواح هخامنشی به ایران تلاش كنم. این كشف در پرسپولیس استثنایی بود، الان برای نخستین بار است كه می توانیم بوسیله الواح گلی بفهمیم كه مردم در اوج قدرت چه سرنوشتی داشتند. یكی از اهداف این بود كه با همه وجود از این اشیاء مراقبت شود و روی آن تحقیقات صورت گیرد تا بتوانیم از آنها رمزگشایی نماییم. ما همیشه دوست داشتیم الواح را به ایران برگردانیم اما ۵ سال است كه بسته بندی و برگشت برنامه ریزی شده آن طول كشید، برخی روال اداری از طرف دادگاه عالی آمریكا انجام شد كه آنرا طولانی تر كرد. پیش از اینكه دادگاه رأی صادر كند، كارهای بسته بندی این الواح در حال انجام بود. بلافاصله بعد از رأی، رئیس موزه ملی ایران را مطلع كردم. او گفت فرآیند قانونی آن بسیار مشكل بود. ما به مجوزهای مختلفی نیاز داشتیم كه یكی از آنها قانون اوفك بود. یك سال و نیم روز آن كار شده بود. ما حالا روند آنرا آموخته ایم. هدف اصلی مان همكاری دوجانبه است. امیدواریم درباره دوره هخامنشی همكاری قبل را داشته باشیم.
در ادامه محمدرضا كارگر بیان كرد: دائما اشیای تاریخی بین موزه ها و مراكز علمی تردد می شود. در این جریان طرف ما دولت آمریكا نبود و عوامل سیاسی موجب نیامدن این اشیاء به ایران نشده بود، چون حكومت ها در چنین مسائلی دخالت نمی كنند. ما در دهه ۸۰ از دانشگاه شیكاگو تقاضا كردیم وضعیت الواح را به ما اطلاع دهند، دانشگاه هم صادقانه اطلاعات مربوط به آنرا ارائه نمود. برای همین در نخستین بار پكیجی با ۳۰۰ اثر تحویل ایران شد. همان زمان تفاهم نامه ای به امضا رسید كه آثار بعدی طی دو سال به ایران برگردد. این منجر به آن شد كه عده ای به دنبال دریافت غرامت از ایران باشند، بدین سبب نه دولت آمریكا و نه هیچ اداره رسمی از آمریكا آن آثار را تصاحب نكرده بود. ایران و دانشگاه شیكاگو تمام تلاششان را كردند تا دادگاه را مجاب كنند رأی به درخواست آن گروه مدعی ندهد.
وی اظهار داشت: در نهایت مطمئن بودیم رأی برای ضبط آثار فرهنگی صادر نمی گردد و اساسا بقیه آثار نیز برگردانده خواهد شد. ما هیچ شكی نداشتیم. حالا نیز اعتماد ما به هیچ مؤسسه فرهنگی كم نشده است و نمی گردد، پس همكاری خودرا ادامه خواهیم داد.
محمدحسن طالبیان معاون میراث فرهنگی كشور نیز اظهار داشت: ۱۷۸۳ لوح هخامنشی در مرحله اول فرستاده شده است. ما می خواستیم یكجا همه این آثار برگشت داده شود اما اصرارشان بر این بود كه طی دو مرحله به اجرا برسد و به فوریت بقیه نیز برگردد.
وی افزود: بخش زیادی از الواح هنوز خوانده نشده، امیدواریم محققان ایرانی بتوانند روی آنها كار كنند و اطلاعات جدیدی از آنها به دست آورند.
پروفسور وودز نیز در ادامه بیان كرد: هدف ما این است كه هر چه سریعتر این آثار را برگردانیم اما چند عامل وجود دارد كه مانع می شود، بدین سبب نمی توانیم همه آنها را در یك محموله ارسال نماییم. محافظت از این آثار خیلی مشكل بوده و امكان دارد وقتی یكجا آنها را ارسال می نماییم، به این آثار آزار وارد شود.
وی اشاره كرد: مشكل بعدی هم دسته بندی این آثار برای ارسال بود. این آثار با استانداردهای بین المللی بسته شده اند. هشت ماه برای بسته بندی این تعداد اثر طول كشید. مشكل دیگر گواهی برای ارسال آنها بود. با وجود مشكلاتی كه گفته شد، تصمیم گرفتیم این تعداد را به ایران ارسال نماییم. حالا موانع قانونی آنرا یاد گرفته ایم، بدین سبب راه برای برگشت بقیه آثار بازخواهد شد.
وی اضافه كرد: اگر می خواستیم همه این آثار را یكباره ارسال نماییم فرآیند بسته بندی و روند آن سال ها طول می كشید، بدین سبب ناچار شدیم قسمتی از آنرا برگردانیم.
پروفسور وودز درباره اینكه دقیقا چه تعداد لوح در آمریكا هنوز باقی مانده است، اظهار داشت: به صورت دقیق نمی گردد گفت تعداد الواح باقیمانده چقدر است، چون بعضی از آنها شكسته، برخی لوح بزرگ و برخی كوچك هستند، بدین سبب نمی توان اظهار داشت كه لوح شكسته متعلق به كدام لوح سالم بوده است، ولی در نظر داریم همه آنها را در سه مرحله برگردانیم.
رئیس موسسه شرق شناسی شیكاگو اظهار داشت: دلم از برگشت این آثار روشن است. امیدوارم این روند سریعتر صورت گیرد، ولی نیاز به مجوز دولتی دارد كه البته ما كنترلی روی آن نداریم.
منبع: سفرگو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب