واكنش جامعه دیرینه شناسی ایران به احتمال ایجاد شعبه دوم موزه ملی
به دنبال مطرح شدن خبر انعقاد تفاهم نامه ای جهت راه اندازی شعبه ای از موزه ملی ایران در مجموعه حرم مطهر حضرت امام خمینی (ره) كه واكنش های مختلف رسمی و نیمه رسمی به دنبال داشت، جامعه دیرینه شناسی ایران نیز اطلاعیه ای صادر كرده و درباب تصمیم اخیر وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی درباب شعبه دوم موزه ملی و مخزن امن پرسش هایی را مطرح كرده است.
به گزارش سفرگو به نقل از ایسنا، در این بیانیه سرگشاده آمده است: «در چند روز گذشته، اخباری در خصوص توافق میان وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با تولیت حرم بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران پیرامون راه اندازی «شعبه دوم موزه ملی» یا ایجاد «مخزن امن» در رسانه ها منتشر گردید که با واکنش های زیادی در سطح داخلی و خارجی خصوصاً از طرف پژوهشگران و کنش گران میراث فرهنگی رو به رو شد.
شتابزدگی در اعلام پیشنهاد یا تصمیم ناپخته و کارشناسی نشده و روشن نبودن جزئیات آن در کنار اظهارات ناهمخوان مدیران میراث فرهنگی کشور که یکی تایید (مدیر کل موزه ها و اموال منقول فرهنگی) و دیگری (روابط عمومی وزارتخانه) تکذیب می کند و در آخر بعد از روزها انتظار چیزی روشن نمی گردد، همگی بیان کننده بی برنامگی، آشفتگی و ادامه سیاست های هزینه زا و مشکل آفرین پیشینی است که داغ آنها همچنان بر تن و پیکره میراث فرهنگی کشور مانده است.
«جامعه دیرینه شناسی ایران» بعنوان تعدادی از متخصصان که دغدغه توسعه اصولی تشکیلات میراث فرهنگی و دیرینه شناسی کشور را دارد مایل است نکاتی را دراین زمینه مطرح کند و خواهان روشن شدن جزئیات موضوع از طرف مسئولان مرتبط می باشد.
نخست آنکه تصمیم برای بسط و بهینه سازی فضای موزه ها و مخازن به ویژه مخزن و موزه ملی که موزه مادر کشور است، امری بسیار ضروری و نیازمند مطالعات تخصصی و کارشناسی است. هیات وزیران در سال ۱۳۸۲ برای بسط فضای موزه ملی طرحی کارشناسی شده که برمبنای واگذاری ساختمان های میدان مشق در دل بافت تاریخی تهران بود را به تصویب رساند که آن طرح اجرایی نشد!
در این شرایط پرسش و ابهام نخست این است که چرا آن طرح مانند چند طرح دیگر به کنار رفتند و یک دفعه طرحی کارشناسی نشده به میان آمد؟!
جالب است بدانیم مدیر کل کنونی موزه ها و اموال منقول فرهنگی وزارتخانه (جناب آقای کارگر) که خود قسمتی از توافق کنونی است، در آن زمان مدیر موزه ملی بود.
دوم، آیا طرح تازه، پایه کارشناسی دارد یا چون ده ها طرح دیگر فقط تصمیمی به سلیقه شخصی یا محفلی و بدور از مطالعات تخصصی است؟ تابحال درباره این طرح، مجموعه مدیریتی موزه ملی که از قضا آگاه به امور هستند هیچگونه اظهارنظری نکرده اند.
آیا نگاه کارشناسی آنها که به امور آشناترند به هیچ گرفته شد یا با چنین تصمیمی موافقت دارند؟ آنچه برای ما روشن است، چنین بدسلیقگی و ناپختگی برای دستگاه متولی میراث فرهنگی کشور افتخار آمیز نیست بلکه درست وهن آمیز و مورد اعتراض جدی است.
سوم، اجزا و عناصر مکان های فرهنگی در نسبت با همدیگر هستند. روح مبارزاتی بنیانگذار انقلاب اسلامی، ما را بدین درجه از فهم و آگاهی تاریخی رهنمون می کند که فضای حرم آن حضرت متناسب با "موزه انقلاب" و نه در پیوند و نسبت با نام و موضوع و شعبه موزه ملی و مواد فرهنگی آن است.»
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب