باز هم شوش و نگرانی های باردیگر
به گزارش سفرگو هرچند به نظر می رسید نامه رئیس پژوهشكده دیرینه شناسی حرف پایانی را درباره طرح زیرگذر شوش زده باشد اما اظهارات جدیدی درباره این طرح بار دیگر نگرانی ها را درباره شوش باستانی زنده می كند.
به گزارش سفرگو به نقل از ایسنا، پس از گذشت حدود یک سال از اعلام نظر نهایی رئیس پژوهشکده دیرینه شناسی در خصوص ضرورت توقف هر نوع عملیات عمرانی برای طرح "تعویض پل روگذر شوش ـ اندیمشک و تبدیل آن به زیرگذر" در شهر شوش، این دفعه «کعب عمیر»، نماینده جدید مردم شوش در مجلس شورای اسلامی بار دیگر بحث شوش و زیرگذر حاشیه دارش را به میان کشیده و می خواهد آنرا تا حد امکان عملیاتی کند.
بر مبنای خبرهایی که رسانه های محلی شوش منتشر نموده اند، او دو سه روز گذشته در نشستی خبری اعلام نموده است که «وجود آثار باستانی در محل راه اندازی زیرگذر شوش خیلی کم است، مردم شوش دنبال تخریب آثار باستانی نیستند. در نشست های فراوانی با تیم های کارشنای مختلف به این نتیجه رسیدیم که احتمال وجود آثار باستانی در محل راه اندازی زیرگذر شوش خیلی کم است، ما با مستندات علمی مسیر راه تعامل را در پیش گرفته و خواهان بررسی علمی محل راه اندازی توسط وزارت میراث فرهنگی هستیم.»
این صحبت ها در حالی مطرح شده اند که دیماه سال ۱۳۹۷ باستان شناسانِ این بخش از شوش جهانی از کشف یک گور تاریخی، جام شیشه ای و آجر اطلاع داده بودند و حتی برخی افراد که در زمانِ کشف آثار در منطقه بوده اند از به دست آمدنِ دیواره هایی خبر می دهند که احتمالِ وجودِ یک محوطه تاریخی را محتمل می کند.
همان گونه که با عنایت به یافته هایی شامل یک گور به همراه اسکلت و آجر، حدسیاتی درباره وجودِ محدوده ای متعلق به دوره ساسانی و اوایل دوره اسلامی به وجود می آید.
حالا بیشتر از ۹ سال از مطرح کردن طرح "تعویض پل روگذر شوش ـ اندیمشک و تبدیل آن به زیرگذر" در شهر شوش می گذرد؛ مدت زمانی که دو دولت مجزا می توانستند به جای نشستن و نگاه کردن به محوطه ای که شوشِ جهانی شان را در معرض خروج از ثبت جهانی قرار می دهد، طرح و مسیرِ جدیدی برای ایجاد یک بزرگراه تهیه و برنامه ریزی کنند، حتی با یک حساب سرانگشتی می توان اظهار داشت که به اندازه عمر دو دولت از زمان طرح مبحث «تغییر وضعیت تقاطع معروف به چهارراه شوش» و «احداث زیرگذر» در دولت دهم می گذرد و هیچ فکر و تصمیمِ جدیدی توسط مدیریت شهری گرفته نشده است.
اما وجود رایزنی های گسترده از همان ابتدا از نکات مهمی برای این طرح و شوش باستانی غفلت کردند؛ یعنی نخست به ماهیت محلِ پل روگذر «شوش – اندیمشک» که در درون عرصه ثبت جهانی شهر باستانی شوش قرار داشت بی اعتنایی کردند و از طرفی به این امر توجه نداشتند که تبدیل پل روگذر به «زیرگذر» عملاً پیشرفتی در توسعه شهری شوش به دنبال ندارد، و ضمن خطرزا بودن نه تنها در بلند مدت مشکلات شهری شوش را کم نمی کند، بلکه مانند مرهمی موقتی عمل می کند.
در این رایزنی ها وضعیت عرصه فرهنگی و تاریخی شهر باستانی شوش در جلسه های مختلف شهرستانی و استانی اعلام شد، همینطور پیشنهاد ایجاد جاده کمربندی در این شهر تاریخی در طرح جامع شوش بعنوان منطقی ترین راهِ حل کاهش ترافیک و حفظ ایمنی شهروندان عنوان شد، اما متاسفانه با اصرار مطرح کنندگان فقط گزینه «احداث فوری زیرگذر» آن هم در همین منطقه مدنظر قرار گرفت.
در عین حال، باآنکه میراث فرهنگی یک چاره، یعنی ایجاد جاده کمربندی را بیان کرد اما همین چاره هم در حد طرح باقی ماند و فقط به وزارت راه و شهرسازی پیشنهاد شد. از طرفی، پیگیری کنندگان ایده «زیرگذر» یکی از علل عامه پسند برای اجرایی کردن طرح شان را این طور بیان نمودند که «اگر آثاری هم در محدوده جاده ترانزیت کنونی وجود داشته، در دهه های گذشته به خاطر زیرسازی های جاده و راه اندازی پل روگذر موجود از بین رفته یا آشفته شده است.»
این اتفاق سبب شد تا بعد از بررسی در جلسه های مشورتی در سطح استان و پژوهشکده دیرینه شناسی برای مطالعه بستر ابتدا از روش های غیرمخرب مانند ژئوفیزیک، ژئورادار و امثال آن استفاده گردد که با حضور متخصصان مربوطه مشخص شد به علت آلودگی محل، دستیابی به نتایج مفید و قابل بهره برداری ممکن نیست.
به همین دلیل، در مرحله بعد قرار شد تا با هدایت و نظارت پژوهشکده دیرینه شناسی و انجام گمانه زنی برای شناختِ بیشترِ بسترِ موجود، نظر نهایی مبتنی بر دستاوردهای این مطالعات اعلام گردد، که با ایجاد چند گمانه و بررسی هایی باستان شناسان در نهایت به آثار تاریخی برخورد کردند که در ظاهر به نظر می آید نامه شیرازی – رئیس پژوهشکده دیرینه شناسی - تا همین چند روز قبل سندیتی برای به انتها رسیدن طرح بود.
دوم مهر سال قبل با نامه ای که رئیس پژوهشکده دیرینه شناسی به مدیر کل میراث فرهنگی استان خوزستان ارسال کرد، برای اولین بار ورق به نفع بافت جهانی شوش برگشت. روح الله شیرازی در نامه ای به حکمت الله موسوی - مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان خوزستان - اعلام نمود که «در خصوص تقاطع غیرهم سطح شوش، به استحضار می رساند با عنایت به نتایج گمانه زنی های انجام شده در طول برش تخریبی ایجادشده توسط شهرداری در عرصه ملی شوش و کشف آثار تاریخی شامل بقایای معماری، تدفین ها، کف سازی فضاهای استقراری و بقایای فعالیتهای صنعتی مربوط به دوران اشکانی- ساسانی و اسلامی، مطابق با ضوابط و قوانین مترتب بر عرصه آثار ثبتی، انجام هرگونه فعالیتی که منجر به تخریب آثار شود، همچون راه اندازی زیرگذر، مصداق تجاوز و دخل و تصرف غیرقانونی در عرصه اثر ثبتی و تخریب مواریث فرهنگی است. بنابراین پژوهشکده دیرینه شناسی صراحتا و موکدا با اجرای طرح زیرگذر شوش (موسوم به تقاطع غیرهمسطح) مخالف است.»
هر چند در همان زمان به نظر می رسید این نامه حرف پایانی را برای طرح زیرگذر شوش زده باشد، اما حالا پس از گذشت این مدت زمان و با عنایت به صحبت های مطرح شده گویا مسئولان شوش هنوز چشم شان دنبال راه و حرفی است تا بتوانند خواسته شان را به کرسی بنشانند.
در این شرایط آن هم پس از گذشت دوره استرس زایی که برای این بخش از شوش باستانی رخ داده بود و میراث فرهنگی کوشش کرد آرامش را به آن برگرداند، آیا مقرر است با تغییر دوره ای نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی این بحث به صورت دائم مطرح شود و اقداماتی که تا کنون برای حفاظت از شوش جهانی انجام شده، هر بار رخ دهد؟ در شرایطی که متولیان شهری و میراث فرهنگی استان خوزستان می توانند در همین گذر زمان، برای پیشگیری از هدر رفتن این سرمایه ها، نخست فرهنگ سازی مناسب برای پشتیبانی از میراث جهانی این شهر و حفاظت از آنرا در دستور کار قرار دهند.
منبع: safargoo.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب