موضوعی كه باید به اطلاع هیات وزیران برسد
به گزارش سفرگو مدیرکل سابق دفتر ثبت آثار و حفظ و احیای میراث طبیعی و معنوی معتقد است: وقتی ساخت، تعمیر و فعالیت لنج های سنتی با محدودیت یا ممنوعیت مواجه شود، نسل جوان رغبتی به فراگیری این دانش ها و مهارت های سنتی پیدا نمی کند و این میراث چندهزارساله به نسل های جوان منتقل نمی گردد.
به گزارش سفرگو به نقل از ایسنا، سوم آذر ۱۳۹۰ ششمین دوره اجلاس کمیته میراث ناملموس جهانی در شهر بالی اندونزی، «دانش سنتی لنج سازی و دریانوردی ایرانیان در خلیج فارس» را در لیست میراث معنوی در خطر یونسکو و البته بعنوان اثری نیازمند پاسدارانه فوری ثبت نمود و پس از آن قول و قرارهای زیادی برای همان اقدامات پاسدارانه در طول چند سال مطرح شدند و چهار سال یک دفعه نیز متولیان میراث فرهنگی اقدامات مربوط به این پاسداشت را برای ادامه حیات و ترویجش در کشور به یونسکو ارسال می کردند، اما پس از گذشت ۹ سال از شروع ماجرا، ناگهان ورق برگشت. بیش از یک ماه قبل در ۲۳ آذر هیات وزیران «برنامه جایگزینی شناورهای سنتی تجاری با ظرفیت کمتر از ۵۰ تن (لنج تجاری) را با هدف حذف ابزار قاچاق کالا از دریا، انتقال کارهای غیررسمی به رسمی و تجاری، رونق کارهای کشتی سازی داخلی و خدمات تعمیر و نگهداری آنها و نیز افزایش ایمنی دریایی» به تصویب رساند.
نکته جالب توجه تر از هر کدام از این اتفاقات، آن جاست که نخست دستور امحا را دادند و دو روز بعد میراث فرهنگیِ غافل از همه جا، از اقدامات پاسدارانه اش در یونسکو دفاع کرد!
مصوبه ای که نسل جوان را از آموزش دانش بومی شان دور می کند
حالا فرهاد نظری - مدیرکل سابق دفتر ثبت آثار و حفظ و احیای میراث طبیعی و معنوی - با بیان این که یونسکو در سال ۲۰۱۱ «دانش سنتی ساخت لنج و دریانوردی در خلیج فارس» را به نام ایران در لیست میراث ناملموس بشریِ آن هم به صورت میراث در خطر و نیازمند پاسداری فوری ثبت کرد، ادامه می دهد: ثبت میراث ناملموسِ «دانش سنتی ساخت لنج و دریانوردی در خلیج فارس» در لیست یونسکو موجب افتخار و مباهات ما ایرانیان است. این پرونده از مهم ترین اسناد بین المللی است که گواهی می دهد ایرانیها در ساخت شناورهای دریایی و دریانوردی سابقه چندهزارساله دارند.
او با اشاره به این که گفته می شود تعداد قابل توجهی از شناورهای مردم که در حاشیه خلیج فارس و دریای عمان کار می کنند مشمول این مصوبه می شوند، اضافه می کند: آن چه برای ما از منظر میراث فرهنگی حائز اهمیت می باشد فعالیت لنج های چوبی است که با تکنیک سنتی تولید شده اند.
نظری تصمیمات یا اقداماتی را که موجب کاهش فعالیت یا بیکار شدنِ احتمالی استادکارانِ ساخت و تعمیر لنج های سنتی و دریانوردان می شود عاملی می داند که ممکنست هم سو با اهداف پاسدارانه پرونده میراث دریانوردی نباشد و اظهار می کند: به شکلی که وقتی ساخت و تعمیر و فعالیت لنج های سنتی با محدودیت یا ممنوعیت مواجه شود، نسل جوان رغبتی به فراگیری این دانش ها و مهارت های سنتی پیدا نخواهند کرد و این میراث چندهزارساله به نسل های جوان منتقل نخواهد شد.
بگفته او امروزه کارگاه های مختلفی در کرانه خلیج فارس در شهرها و مناطقی مانند بندرکنگ، قشم، بوشهر و سواحل دریای عمان به ساخت و تعمیر برنج های سنتی مشغول اند.
وی اضافه می کند: این پرونده در یونسکو، به صورت میراث در معرض خطر و نیازمند پاسداری فوری ثبت گردید و تعهدات دولت در زمان ثبت آن شامل «انجام اقدامات پاسدارانه مناسب برای درآمدن این پرونده از لیست میراث در خطر و عادی شدن وضعیت آن» مانند دیگر مصادیق میراث ناملموس است تا دانش و مهارت سنتی لنج سازی و دریانوردی به مرور رونق یابد و این میراث کهن زنده بماند.
مدیرکل سابق دفتر ثبت آثار و حفظ و احیای میراث طبیعی و معنوی تاکید می کند: از طرف دیگر اما باید این احتمال را نیز در نظر داشت که زمانی که این مصوبه در حال بررسی و تصویب بوده، افراد حاضر در آن جلسه از جهانی بودن این میراث خبر نداشته اند. در این شرایط، وزارت میراث فرهنگی باید این مساله را به اطلاع هیات وزیران برساند.
خبرنگار ایسنا در طول چند روز گذشته کوشش کرد در تماس با محمدحسن طالبیان - معاون میراث فرهنگی وزارتخانه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری - علت اجرائی شدن این مصوبه و اقدامات انجام شده توسط این وزارتخانه را جویا شود، اما تا زمان ارسال این خبر موفق به صحبت با او نشد.
منبع: safargoo.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب