حاجی فیروز سیاه پوست نباشد!
سفرگو: معاون اجتماعی شهرداری تهران اعلام نمود که در کارناوال های نوروزی از حاجی فیروز با چهره سیاه استفاده نشود. این درحالی است که سیاهی چهره این شخصیت نوروزی نشان از سیاهی زمستان و شب بوده است!
خبرگزاری مهر _ گروه جامعه؛ معاونت امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران روز گذشته در بخش نامه ای اعلام نموده است که به علت نقدهایی در مورد چهره سیاه حاجی فیروز و نژادپرستانه دانستن چهره او، برای جلوگیری از سوءبرداشت در این مورد، شهرداری تهران در برنامه های نوروزی از نمایش حاجی فیروز با صورت سیاه در کارناوال های نوروزی خودداری می کند. محمدرضا جوادی یگانه معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران در این بخشنامه اعلام نمود: کارناوال های نوروزی با استقبال مردم رو به رو و توسط آنها در شبکه های اجتماعی به طور گسترده پخش گردید. اما درباره سیاهی چهره حاجی فیروز، نقدهایی مطرح شده و برخی، سیاه بودن چهره او را نژاد پرستانه می دانند در مقابل، درباره ریشه ای اساطیری سیاهی صورت شخصیت حاجی فیروز و نسبت آن با سربلند بیرون آمدن سیاوش از آزمایش ورگرم یا برآمدن او از دنیای مردگان و همینطور با سیاهی صورت ناشی از دود زغال و آتش، در پژوهش های هنری و ادبی بحث های مفصلی شده است. صرف نظر از بحث ها در اینباره، لازم است به منظور جلوگیری از سوبرداشت های احتمالی، در کلیه برنامه های نوروزی شهرداری تهران، از نمایش حاجی فیروز با صورت سیاه در کارناوال های نوروزی اجتناب شود. در عین حال از پژوهشگران ادبی و هنری هنرمندان نمایشی بخصوص از هنرمندانی که سالهاست نقش حاجی فیروز را ایفا می کنند تقاضا می کنم تا با گشایش بحث در اینباره، در رسیدن به فهم دقیق تر از این مورد کمک کنند.
پیش از این مهرداد بهار، نویسنده و پژوهشگرِ ایرانی، حاجی فیروز را وابسته به جشن های سیاوش دانسته است. به قول او، گمان می رود که این چهره، برگرفته از یکی از اسطوره های تموز، ایزدِ کشاورزی و چارپایان، در بین رودان باستان باشد. او سپس ادعا کرد که چهره سیاه شده حاجی فیروز، گویای بازآمدنِ او از سرزمینِ مردگان است، و جام سرخِ او، نشان از خونِ سیاوش دارد. وی همینطور گفته است که واژه سیاوش می تواند به معنیِ «مردِ سیاه» یا «سیاه رخ» باشد.
میرجلال الدین کزازی هم گفته است: تیرگی روی حاج فیروز می تواند نمادی از شب باشد. به سخنی دیگر شب روزگار فرومردگی و افسردگی جهان را نشان داده است. در مقابل، روز نشانه ای است از رستاخیز دیگرباره گیتی. جهانی که در تیرگی و سرما فروفسرده است از علائم زندگی که جنبش و تکاپوست بی بهره مانده است. با فرا رسیدن بهار جان و جنب از سر می گیرد چونکه خورشید در آن هنگام توش و توانی تازه می یابد.
در همین حال شبان میرشکرایی از پژوهشگران و مردم شناسان گفته است: «حاجی فیروز» رسم زیاد قدیمی نیست، خیلی از پژوهشگران تصور می کنند حاجی فیروز بازمانده «آتش افروز» ها است، اما این گونه نیست. حاجی فیروز بر مبنای اسنادی که وجود دارد یک شخص است که در دوره قاجار زندگی می کرده و یکسری کارهایی را انجام می داده و بعد از گذشت زمان برخی افراد به طبع آن این کارها را انجام دادند و در نهایت آن همه گیر شد پس حاجی فیروز جزو نمادهای کهن نوروز نیست.
منبع: سفرگو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب