در نقد یك مصاحبه مطرح شد
حمله تروریست و خرس چه ربطی به راهنما دارد؟
به گزارش سفرگو رئیس هیأت مدیره انجمن مؤسسه های آموزش گردشگری کشور با انتقاد از رویه ای که در تایید نهایی راهنمایان گردشگری در پیش گرفته شده است، این پرسش را بیان کرد که چرا با مصاحبه و سوال های غیراستاندارد که در وهن نظام آموزش گردشگری کشور است، برای ورود راهنما به بازار کار سنگ اندازی می کنید؟
هر سال بیشتر از سه هزار نفر بعد از گذراندن دوره های آموزشی به مدت حدود ۱۰ ماه، در آزمون جامع راهنمای گردشگری شرکت می کنند. سال ۹۹ جمعیت شرکت کننده در این آزمون، در سه شاخه راهنمای فرهنگی، طبیعت گردی و زمین گردشگری نزدیک به چهارهزار نفر بود؛ آزمونی که اتفاقا به سوال ها و حتی شیوه برگزاری آن همواره انتقادهایی وارد بوده است. با این حال، مدتی است راهنماهایی که آن دوره ها و آزمون جامع را با موفقیت سپری کرده اند ملزم به شرکت در مصاحبه ای شده اند که در صورت تایید می توانند فرایند نهایی برای دریافت کارت راهنمای گردشگری را بگذرانند و وارد بازار کار شوند. مصاحبه ای که خیلی از شرکت کنندگان و حتی مدرسان گردشگری، شیوه اجرای آنرا غیراستاندارد دانسته و نقدهایی وارد کرده اند.
نیما آذری ـ رئیس هیأت مدیره انجمن مؤسسات و مراکز آموزش گردشگری کشور ـ در گفتگو با ایسنا ضمن اشاره به اعتراض های گسترده فراگیران و راهنمایان گردشگری نسبت به رویه ای که ورود به بازار کار را با سنگ اندازی مواجه کرده است، توضیح داد: مصاحبه هایی که مدتی است در چارچوب کمیته ای در اداره های میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان ها انجام می شود، متأثر از یک بند نیم خطی در «آیین نامه راهنمایان گردشگری»، مصوب هیأت وزیران در سال ۱۳۹۴ است. در بند «چ» ماده ۲ این آئین نامه، راهنمایان گردشگری برای دریافت مجوز باید در «مصاحبه عمومی و اختصاصی» موفق شوند. این آئین نامه را معاون پیشین گردشگری در زمانی که در دفتر نظارت و ارزیابی گردشگری مسؤولیت داشت، تنظیم کرده بود. بعدها از این بند کوتاه تفسیر شد که راهنمای گردشگری برای دریافت مجوز یا همان کارت، باید مصاحبه انجام دهد که مسؤولیت آن هم به انجمن های راهنمایان گردشگری سپرده شد.
او اضافه کرد: این آئین نامه مصوب هیأت وزیران است و تغییر و حتی اصلاح آن دشوار می باشد. مهم ترین مسأله‌ی آن هم این است که هیچ تفسیر و توضیحی ندارد. در دوره معاونت پیشین گردشگری که در تصویب این آئین نامه و اضافه کردن آن بند، نقش داشت، خیلی پیگیری کردیم، چون تفسیرهای خاصی از همان بند کوتاه شده بود، طوری که نظام آموزش گردشگری را زیر سوال می برد. با وجود آن که معاون پیشین گردشگری هم خود مخالف آن تفاسیر بود، اما در حقیقت اقدامی برای تغییر و اصلاح آن بند قانونی و تفسیرهایی که شده بود، صورت نگرفت. به هر حال، انتظار هم نمی رفت شخصی که خود آن بند را اضافه کرده و پیگیر تصویب همان آئین نامه بود، باردیگر دست به تغییر بزند.
آذری اظهار نمود: در کشور نظامی به نام آموزش گردشگری وجود دارد، اگر ضعف و ایرادی دارد باید در درون آن رفع و بهینه سازی شود. اتفاقا انجمن مؤسسه های آموزش گردشگری خواهان بهینه سازی، ارتقاء و رفع ایرادهای آموزش است.
او ضمن اشاره به اعتراض ها و انتقادهایی که به این شیوه از تایید و انتخاب راهنمایان گردشگری شده است، اظهار داشت: جریان موجود مثل آن است که در دانشگاه درس خوانده باشید، همه واحدها را هم با موفقیت گذرانده باشید، آزمون را هم با موفقیت پشت سر گذاشته باشید و در آخر، مصاحبه شوید و با یک سوال رد شوید. سوال این است هیأتی که برای اجرای این مصاحبه انتخاب شده، از چه کانال و مرجعی تایید شده است؟ چرا مدرسان، پیشکسوتان و موسسه های آموزش گردشگری در کمیته های که شکل گرفته است، نماینده ای ندارند؟ بر مبنای چه استاندارد و ضابطه ای راهنمای گردشگری را با چند سوال محدود از ادامه کار بازمی دارند؟ مگر می شود یک نظام آموزشی را نادیده گرفت و در نهایت چند نفر با سوال هایی مشکوک، غیراستاندارد و عجیب، آینده شغلی و بازار کار یک نفر را خراب کنند؟
او اضافه کرد: در کمیته ای که برای مصاحبه از راهنمایان گردشگری تشکیل شده، نمایندگانی از انجمن های حرفه ای راهنمایان، دفتر بررسی و همکاری و یک نماینده هم از معاونت گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان حضور دارند که با معدود سوال های ساده ای راهنما را رد می کنند و بعد حکم می دهند که یا باید چند دوره بعنوان دستیار در تور شرکت نماید و یا بعضی از درس ها را باردیگر بگذراند.
آذری اظهار داشت: طبق اظهارات مسؤول دفتر برنامه ریزی و آموزش در وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، هدف از انجام چنین مصاحبه ای، شخصیت سنجی است. اما از سوال هایی که پرسیده شده چنین هدفی برنمی آید. این مورد خودش زیر نقد است، چطور با یک یا چند سوال میتوان شخصیت یک فرد را سنجید. البته خوب است اگر بتوانند این کار را درست انجام دهند، اما رویه موجود در راه شخصیت سنجی نیست.
او اضافه کرد: هدف دیگری که مطرح شده تشخیص میزان اطلاعات راهنما درباره قوانین و مقررات است. اگر چنین است چرا سوال ها به سمت دیگری رفته و بیشتر علمی شده است؟ مثلاً درباره یکی از جنگ های تاریخی سوال پرسیده اند. راهنمای گردشگری قبلا این مراحل را پشت سر گذاشته و برای سنجش اطلاعات علمی، آزمون جامع داده است. اعتراض و نقدی هم که به این بخش وارد شده آن است که منابع سوال های در ارتباط با قوانین و مقررات مشخص نمی باشد، راهنما سرگردان است و نمی داند منبع سوال چیست.
این مدرس گردشگری ضمن اشاره به اعتراض های گسترده ای که به محتوای سوال ها شده است، به بعضی از آنها به استناد گزارش هایی که از فراگیران و راهنمایان دریافت کرده است، اشاره نمود و اظهار داشت: از فراگیر پرسیده اند اگر یک تروریست وارد اتومبیل گردشگران شد بعنوان راهنما چه می کنید، یا مثلاً وقتی خرس به گردشگران حمله کرد بعنوان راهنما چه باید کرد؟ سوال بهتر از این برای شخصیت سنجی یا میزان تشخیص اطلاعات فراگیر درباره قوانین و مقررات نبود؟ با فراگیری که این همه استرس آزمون جامع را تحمل کرده و ۱۰ ماه حدود ۳۰ واحد درسی را پشت سر گذاشته است، چه می کنیم!؟
آذری اظهار نمود: منبع و انگیزه‌ی طرح این سوال ها مشخص نمی باشد. سوال ها باید ارزیابی و استاندارد شده و منبع شان مشخص باشد. چرا باید راهنمای فراگیر را با یک یا چند سوال سلیقه ای حذف کنند؟ سوال باید طیفی باشد و فراگیر حق داشته باشد به چند سوال پاسخ ندهد، باید مجموعه ای از سوال ها طرح شود. از سوال های پرسیده شده به نظر می رسد رویکرد بیشتر سلیقه ای توأم با برداشت شخصی و تحلیلی و در بعضی موارد وابسته به ذهنیت پرسش کننده است.
رییس هیأت مدیره انجمن مؤسسات و مراکز آموزش گردشگری کشور همینطور ضمن اشاره به احکامی که بعد از مصاحبه برای فراگیران داده شده و برخی را ملزم به گذراندن باردیگر برخی از واحدهای درسی یا حضور در یک یا چند تور بعنوان دستیار کرده است، اظهار داشت: مگر راهنمای صفر می تواند در تور بعنوان دستیار شرکت کند، آن هم وقتی کارت ندارد!؟ راهنمای صفر چگونه می تواند تجربه و سابقه کاری به دست آورد، وقتی هیچ آژانسی حاضر نیست به این شخص تور بسپارد؟ بطور قطع وقتی شکل کار درست نباشد، صدمه رسان و فسادزاد خواهد بود.
آذری افزود: اگر تفسیر موجود از آن بند نیم خطی آئین نامه راهنمایان گردشگری و رویه فعلی برای انجام مصاحبه درست است، چرا آنرا به بخشنامه تبدیل نمی کنند؟ چرا استانداردی برای آن تعیین نشده است؟ چرا نظر متولیان آموزش را نپرسیده اند؟ ما بارها به دفتر برنامه ریزی و آموزش وزارت گردشگری درباره رویه موجود، بنا به اعتراض و شکایت راهنمایان و نقص هایی که وارد شده است، معترض شدیم که در ظاهر با ما هم نظر بوده و رویه موجود را غیرقانونی دانسته اند، اما چرا جلو آنرا نمی گیرند؟ مگر می شود وقتی رئیس دانشگاه گواهی نامه دانشجویی را امضا کرده، یک هیأت دیگر که در ارزیابی و ترکیب آن حرف است، با یکی دو سال و یک امضا آن دانشجو را رد و خلع فعالیت کند. سوال این است صلاحیت علمی این هیأت را کجا و بر چه اساس تایید کرده که حالا در مقام ارزیاب برآمده اند؟
او تصریح کرد: اگر نمی توانند این مصوبه را تغییر دهند، دست کم شیوه نامه ای با تفسیر درست و منطقی منطبق با اهدافی که ترسیم شده است، تنظیم کنند.
رییس هیأت مدیره انجمن مؤسسات و مراکز آموزش گردشگری کشور همینطور بیان نمود: اگر مسأله ضعف سیستم آموزش گردشگری می باشد، آنرا شناسایی و رفع نماییم. ما در شرایطی که معتقدیم برگزاری آزمون جامع گردشگری اشتباه است، به جای رفع این اشتباه و پیدا کردن راه کار درست و بهینه تر، یک آزمون و مصاحبه دیگر را اضافه کرده ایم و خیمه دولتی را آن جا هم گسترده کرده ایم. سایه این خیمه دهه ها است که روی سرفصل ها، منابع درسی و آزمون گردشگری پهن شده است، چرا مدام دامنه آنرا گسترش می دهند، بعد هم که می بینند مشکل همچنان وجود دارد، سیستم آموزش گردشگری را زیر سوال می برند. رویه جدید نوعی وهن و توهین به یک نظام آموزشی است.
او درخواست کرد: شیوه نامه و تفسیر درستی برای آن بند قانونی مشخص و علنی شود که بر آن اساس، منابع سوال ها مشخص شود و پرسش ها استاندارد، طیفی، سیستماتیک و راهکارپذیر باشد و مهم تر از آن، از قیمومت یک صنف بیرون برود. صنف زمانی می تواند مداخله کند که راهنما کارت گرفته و وارد بازار کار شده است. باید از آزمون ها فیلم تهیه شود تا در صورت اعتراض، امکان بررسی توسط هیأت دیگری وجود داشته باشد. باید هیأت نظارت تشکیل گردد تا پرسش کنندگان ناگزیر شوند سوال های استاندارد طرح کنند و سلیقه ای عمل نکنند. کمیته ای تشکیل گردد که سوال ها را استاندارد کند.
آذری اظهار داشت: اگر این رویه انتخاب شده که ایراد و ضعف آموزش گرفته شود، بطور قطع مؤسسه های آموزشی و مدرسان مشکلی ندارند که در درون نظام آموزش، ارزیابی ها سخت تر شود، ولی نباید گواهی علمی افراد را ندیده گرفت و به بهانه شخصیت سنجی و تشخیص میزان اطلاعات افراد درباره قوانین و مقررات، بشکلی غیراستاندارد باردیگر سطح علمی فراگیر را به آزمون گذاشت.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب