اوضاع تكان دهنده ایرانیان در صربستان بعلاوه عكس

به گزارش سفرگو هفته گذشته یك پناهجوی ایرانی در بلگراد بر اثر سرمازدگی جان خویش را از دست داد. او 40 سال داشت و دو سال بود كه برای عبور از مرز صربستان انتظار می كشید. تصمیم گرفت تا خودش به تنهایی مسیری برای ورود به مجارستان پیدا كند اما پیاده روی وی در سرمای منفی هفت درجه راهش را به سمت مرگ برد.

به گزارش سفرگو به نقل از ایسنا، «عصرایران» در ادامه نوشت: این خبر در چند روز اخیر به دفعات در رسانه های اجتماعی و شبكه های خبری پخش گردید، اما چیزی كه در این میان مورد غفلت قرار گرفت این بود كه وی در عین داشتن سرپناهی در كمپ پناهجویان به علت شرایط وخیم كمپ به مرحله ای از جنون رسیده بود كه در آن سوز سرما به جنگل بزند.

با كمك دوستانی كه در كمپ پناهجویان دوسلدورف آلمان داشتم، توانستم با یكی از پناهجویان ساكن كمپ وانیه، واقع در جنوب صربستان، ارتباط برقرار كنم. پناهجوی ساكن كمپ ورانیه هم 40 سال داشت. اقلیت جنسی بود و به همراه مادرش دو سال قبل از مرز تركیه وارد اروپا شده بود. هشت ماه در صربستان گیر كرده و پولش تمام شده بود. با كمك او و دوست دیگرش در كمپ توانستم اطلاعاتی درباره كمپ های صربستان به دست آورم.

فقط چند كمپ محدود در بلگراد و یكی در ورانیه ساختمان دارند كه اصطلاحا هتل نامیده می شوند. سایر كمپ ها كانكس و چادر برای اقامت آوارگان دارند. این كمپ ها مجهز به وسایل گرمایشی خاصی نیستند برای همین بیشتر ساكنان كمپ حتی ماموران مسئول مرتب سرما می خورند.

غذایی كه در كمپ می دهند معمولا اندكی برنج سبوس دار پخته یا سوپ آبكی با یك نان كوچك است كه به زحمت یك كودك را سیر می كند. سوپ های كمپ به قدری آبكی هستند كه می توان حلقه های هویج نیم پخته آنرا با انگشتان یك دست شمرد. برخی افراد بخاطر گرسنگی از دفتر پلیس بیسكوییت می دزدند. گوشت، یكی از نعمت های نایابی است كه فقط در جشن شكرگزاری و كریسمس به پناهندگان می دهند. بیشتر ساكنان فقر آهن، فقر ید و دیگر عوارض ناشی از سوء تغذیه دارند.

كف اتاق ها موكت دارد اما سال هاست كه این موكت ها رنگ پودر شست وشو به خود ندیده است. والدین به جهت اینكه كودكشان مریض نشود زیر كودكان مقوا پهن می كنند. مقوا معمولا حكم سفره را هم دارد چراكه نمی گردد روی موكت ها نان گذاشت. سرویس نظافتی هم برای تمیز كردن كمپ وجود ندارد و خود پناهجویان، اگر دغدغه نظافت داشته باشند، اطرافشان را تمیز می كنند.

وسایل بهداشتی و نظافت از سوی كمپ تامین نمی گردد و هر چند وقت یك مرتبه صلیب سرخ برای پناهجویان پك های بهداشتی شامل شامپو، خمیردندان، مسواك، دستمال، ژیلت، صابون و نوار بهداشتی می آورد. طی پنج ماه گذشته هیچ پك بهداشتی ای از صلیب سرخ به كمپ ورانیه نرسیده بود تا اینكه چند روز پیش بالاخره به هر نفر دو، یك پك دادند. در این مدت، خانم ها نتوانسته بودند نوار و پد بهداشتی تهیه كنند و به ناچار از تكه پارچه های كهنه استفاده می كردند؛ همین مبحث سبب شده تا برخی زنان گرفتار عفونت های واژینال شوند.

پزشكان مقیم كمپ ها هم به علت ضعف بودجه نمی توانند سرویس درمانی مناسبی به پناهجویان بدهند. هر كس برای هر بیماری به بهداری رجوع كند اهمیتی ندارد. فقط یك نوع شربت برای تجویز دارند كه آن هم دردی از پناهجو دوا نمی نماید. اگر بیماری فرد تا حدی پیشرفت كند كه نتواند راه برود، او را برای مراقبت ها پزشكی به بیمارستان می فرستند.

1397/09/20

14:05:59

5.0 / 5

1833

تگهای خبر: پزشك , ساختمان , سفر

این مطلب را می پسندید؟

(1)

(0)