به گزارش سفرگو حتی اگر چند ترفند مختلف برای كم هزینه شدن سفر به كار ببرید، باز هم هزینه ی محل اقامت، بزرگ ترین دغدغه و هزینه ی آن احتمالاً بالاترین هزینه ی سفر است. اما روش های كهن در قالبی مدرن به كمك مسافران حرفه ای آمده اند!
اقامت مجانی می خواهید؟ با «كوچ سرفینگ»، آشنا شوید
كیسی فنتون، هكر اهل سفر، در سال ۱۹۹۹ تصورش را هم نمی كرد كه ایده اش جهت راه اندازی یك وب سایت برای اتصال مسافران و مردم محلی، چقدر محبوب خواهد بود! اما او این سایت را راه اندازی كرد و پنج سال بعد كه به صورت رسمی آن را معرفی نمود، خیلی از افراد پرسیدند كوچ سرفینگ (couchsurfing) چیست؟
تقریباً دو سال بعد، این سایت تبدیل به ابزاری محبوب برای مسافرانی شد كه معمولاً به دنبال سفرهای ارزان قیمت می گردند. هم اكنون میلیون ها نفر از سراسر دنیا در این سایت نوپا عضو هستند و حدودا شهری روی زمین نیست كه در آن یك میزبان میهمان نواز برای مسافران ماجراجو یا حتی بی پول پیدا نشود و بدین سان هر روز در گوشه ای از جهان یك دوستی پایدار بین یك میزبان و مهمانش به وجود می آید.
معمولاً در سفرها حتی اگر چند ترفند مختلف برای كم هزینه شدن سفرتان به كار ببرید باز هم محل اقامت و خواب، بزرگ ترین دغدغه و هزینه ی آن احتمالاً بالاترین هزینه ی سفر است. اما بنیانگزار سایت كوچ سرفینگ یك ایده ساده برای رفع این دغدغه داشت: پذیرایی مجانی از مسافران در سراسر جهان؛ ایده ی مهربانانه ای كه قدمت آن به هزاران سال می رسد اما آقای فنتون در عصر فناوری آن را تبدیل به یك شبكه های اجتماعی آدم های سفردوست كرد؛ حالا سالانه حدود چهار میلیون نفر در سراسر دنیا به سادگی میزبان گردشگرانی می شوند كه به شهر آنان سفر كرده اند.
افراد اهل سفر در این شبكه ی اجتماعی عضو می شوند و پس از اینكه چم وخم كار كردن با آنها یاد گرفتند، با افرادی آشنا می شوند كه برای پذیرایی از یك یا چند مسافر اعلام آمادگی كرده اند. بدین سان مسافران می توانند به مدتی كه میزبان اعلام می كند در شهر مورد نظرشان میهمان باشند؛ روشی كه معمولاً مورد علاقه ی «بك پكرها» و «هیچ هایكرها» هم هست.
واژه ی كوچ سرفینگ هم حاكی از همین صمیمیت است؛ كوچ (couch) به مفهوم كاناپه و سرفینگ (surfing) به مفهوم گشت وگذار است. به عبارت ساده تر كوچ سرفینگ كاناپه گردی است. ببینید در شهری كه می خواهید به آن سفر كنید، چه كسی یك كاناپه در اختیارتان می گذارد كه شب را روی آن سر كنید. به همین سادگی.
بعضی از كسانی كه داوطلب می شوند به این روش از مسافران میزبانی كنند، اغلب خودشان هم آدم های اهل سفر یا مهاجرانی هستند كه به كشور دیگری سفر كرده اند و به شكلی درد كشیده اند! خیلی از میزبانان هم مردم محلی هستند كه علاقه مندند میهمان خارجی داشته باشند تا از خلال این هم نشینی تجربه های تازه كسب كنند، با آدم های تازه و فرهنگ های دیگر آشنا شوند و شاید در كنارش كمی هم زبان خارجی یاد بگیرند.
به این ترتیب بین كسانی كه درِ خانه ی خویش را به روی غریبه ها باز می كنند، در واقع دری رو به دنیایی جدید به روی خودشان باز می كنند و گاهی در این تعامل، دوستی های پایداری شكل می گیرد.
كوچ سرفینگ، كاناپه گردی، میهمان نوازی مجانی... اسمش هرچه كه باشد روشی كهن برای سفر و در عین حال ایده ای نو در دنیایی است كه دیگر كسی به این سادگی ها به غریبه ها اعتماد نمی كند.
در این نوع مسافرت كه متضمن هم نشینی مسافران با صاحب خانه است، افراد با فرهنگ ها، غذاها و زبان یكدیگر آشنا می شوند و به یكدیگر چیزهای تازه می آموزند. شاید حتی میزبان از میهمانش بخواهد كه غذای كشور خودش را برای او طبخ كند یا در مقابل خدماتی كه عرضه می دهد به او زبان یاد بدهد. شاید هم میهمان به صاحب خانه پیشنهاد بدهد كه در ازای جای خواب و غذا و راهنمایی، به او پول یا خدمات متقابل بدهد یا وعده ی پذیرایی در كشور خودش را به میزبان بدهد.
گرچه این سبك سفر رفتن به كاناپه گردی مشهور شده اما این به معنای آن نیست كه لزوماً چیزی بیشتر از یك كاناپه یا احتمالاً زمین سفت برای خوابیدن گیرتان نمی آید. خیلی از میزبان ها كه اتاق خالی در خانه داشته باشند آن را در اختیار مسافران قرار می دهند؛ در واقع همه چیز در این میزبانی توافقی است بین میزبان و میهمان؛ شاید صبحانه، غذای گرم و حتی راهنمایی برای گردش در شهر مورد نظر هم نصیبتان شود. شاید همه ی اینها مجانی باشد، شاید هم میزبان برای خدمات اضافی تقاضای پول كند. خلاصه همه چیز حتی ساعت ورود و خروج، توافقی است.
نكته ی مهم در این نوع مهمانی / میزبانی این است كه به یاد داشته باشیم گرچه مسكن مجانی است اما حریم افراد هم باید حفظ شود؛ فضای شخصی و حریم خصوصی برای هركسی از هر ملیت و با هر فرهنگی وجود دارد. ازاین رو كسی كه مسافرت می كند بهتر است به دنبال جایی باشد كه اتاق مجزا داشته باشد و میزبان هم تا حد امكان فضایی امن و حریمی مشخص برای میهمانش قائل شود.
مذاكره و توافق، دو اصل مهم كوچ سرفینگ
گفتیم كه همه چیز توافقی است اما اصل میزبانی، مجانی است یعنی اگر كسی برای میزبانی داوطلب می گردد نباید انتظار كرایه ی منزل از مسافر داشته باشد؛ چیزی كه از این میزبانی / مهمانی به دست می آید، انرژی مثبت، تجربیات هیجان انگیز و رشد فكری طرفین است با این حال خدمات اضافه می تواند معامله شود؛ معامله در ازای پول نقد یا مبادله ی كالا به كالا از سوغاتی های دو طرف!
این نوع سفر برای مسافران ماجراجو و «جویندگان گنج معرفت» بسیار لذت بخش خواهد بود! گپ زدن با میزبان و آشنا شدن با فرهنگ او به اضافه ی راهنمایی ها و مشاوره های مجانی چیزهایی است كه نمی توان از جایی خرید.
مزایای كوچ سرفینگ
در كنار مزایای پیدا كردن یك اقامتگاه رایگان، كوچ سرفینگ می تواند سفر شما را از جنبه های دیگری هم ارتقاء دهد:
یك میزبان خوب، درك عمیق تری از مكانی كه به آن سفر كرده اید به شما می دهد.دوستان محلی ای كه پیدا می كنید نقاط مختلف محلی را می شناسند و می توانند با سفارش های خود در صرفه جویی هزینه ها به شما كمك كنند. بدین سان می توانید از افتادن در دام كلاهبردارانی كه برای گردشگر ها تور پهن كرده اند در امان بمانید.وقتی میهمان منزل كسی هستید ممكن است به آشپزخانه هم دسترسی داشته باشید؛ تهیه ی خواربار و تهیه ی غذا در منزل ارزان تر و سالم تر از خوردن هرروزه ی غذا در رستوران هاست؛ كاری كه مسافران اغلب انجام می دهند.حتی اگر محل اقامت دیگری در نظر دارید، در این شبكه ی اجتماعی می توانید پاتوق های مسافرتی را پیدا كنید و با مردم محلی یا مسافران دیگر قرار ملاقات هماهنگ كنید.از طریق كوچ سرفینگ معمولاً دوستی های طولانی شكل می گیرد.
نكته ی مهم دیگر اینكه كوچ سرفینگ فقط برای بك پكرها و مسافران تنها نیست؛ زوج ها و حتی خانواده هایی كه بچه دارند هم می توانند میزبانانی پیدا كنند كه علائق مشتركی دارند.
آیا كوچ سرفینگ امن است؟
اگر چه ماندن با كسانی كه كاملاً غریبه اند ظاهراً خطرناك است - بخصوص اگر اهل دنبال كردن اخبار باشید! - اما سیستم این شبكه ی اجتماعی به دلایل روشن، تاكید زیادی روی ایمنی دارد و طوری طراحی شده كه میزبانان و میهمانان بد را پیدا و حذف می كند.
اول از همه می توانید میزبانی كه می خواهید (مثلاً مرد، زن، زوج و...) را انتخاب كنید و با استفاده از بررسی پروفایل آنها علائق و خصوصیت های شخصیتی آنها را بشناسید. اگر شما هم اطلاعات بیشتری در پروفایل خودتان قرار دهید بهتر است.
قبل از انتخاب یك میزبان، می توانید نظراتی كه مسافران دیگر قبلاً درباره ی آنها داده اند را هم مشاهده كنید. اگر نظرات عمومی اعتماد كافی را در شما تولید نكرد، حتی می توانید با آن مسافران تماس بگیرید تا ببینید آیا تجربه ی خوبی از میزبان طرف داشته اند یا نه.
میزبانان هم با استفاده از نظرات منفی و جایگاهشان در رتبه بندی، متوجه می شوند كه در قبال مهمانانشان ضعیف عمل می كنند و شانس خویش را برای میزبانی از مسافران در آینده از دست می دهند.
نگران نباشید: یك سیستم تأیید حساب چند مرحله ای، مانع از بازنویسی پروفایل های بد قدیمی و شروع مجدد كار آنها می گردد. پیدا كردن كاربرانی كه كنار پروفایلشان تیك آبی دارند یا به عبارتی تأیید شده اند و كسانی كه امتحانشان را پس داده اند راه خوبی برای افزایش امنیت است. با همه ی اینها در نهایت خود شما مسئول امنیت خودتان هستید.
اگر اهل سفر هستید باید آدم خوش مشربی باشید. به جهت اینكه بتوانید بعنوان مسافر با میزبان خود ارتباط خوبی داشته باشید، بهتر است زمانی را برای گپ وگفت با او اختصاص دهید. آوردن یك هدیه كوچك هم فكر خوبی است. اینها سبب می گردد پس از رفتن خاطره ی خوبی از شما به جا بماند. این جمله ی بنجامین فرانكلین را هم به یاد داشته باشید كه اظهار داشت: «مهمان مثل ماهی است؛ پس از سه روز بو می دهد!». مهم نیست كه چقدر «مثبت» باشید و خوب تعامل كنید؛ این سفارش ی حكیمانه را به یاد داشته باشید و هیچگاه بیش از اندازه جا خوش نكنید!
ایسنا - میثم خدمتی