طرح انتظارات در بازار داغ شایعه
سفرگو: حدود سه هفته است که عزت الله ضرغامی وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شده و حالا گمانه زنی ها برای انتخاب مدیران میانی این وزارتخانه بالا گرفته است، اما هنوز هیچ گزینه ای رسما تایید نشده و استعلام گرفته نشده است. با این وجود دغدغه ها اجازه نمی دهد بازار شایعه فروکش کند.
به گزارش سفرگو به نقل از ایسنا، از دلِ دیدارهایی که ضرغامی در طول این مدت با برخی تشکل های خصوصی گردشگری داشته است، تا کنون گزینه پیشنهادی بیرون نیامده و درباره آن نظری پرسیده و مشورتی نشده است و فقط به داشته ها و نداشته های گردشگری در کلیت و برخی مطالبات صنفی پرداخته شده است.
در زمینه در رابطه با گردشگری بواسطه خسارت چندهزار میلیارد تومانی که به آن وارد شده، سوای اینکه چه شخصی سکان هدایت صنعت گردشگری کشور را به عهده می گیرد، انتظاراتی از او مطرح است که چگونه با کمترین لطمه و بیشترین راندمان این صنعت را هدایت کند. به همین دلیل در نشستی رسانه ای که با مشارکت شورای هماهنگی سازمان های غیردولتی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در بستر «کلاب هاوس» برگزار شد، این مساله به بحث گذاشته شد.
تاکید خیلی از شرکت کنندگان در این جلسه مجازی بر این بود که گزینه منتخب برای معاونت گردشگری از اعمال تصمیم ها و رفتارهای سلیقه ای و شخصی که گفته شد در گذشته لطمه بسیاری را به صنعت گردشگری وارد کرده و محل اختلاف های صنفی شده است، پرهیز کند و قائل به برنامه های موجود باشد و چرخ را باردیگر اختراع نکند.
چرخ را باردیگر اختراع نکنید
محمد محب خدایی که همراه علی اصغر مونسان از جزیره کیش به سازمان وقت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آمد و حدود یک سال سکان هدایت معاونت گردشگری را در دست داشت و نقدهایی نیز متوجه مدیریت او بود، حالا به یکی از منتقدان جدی مدیریت گردشگری در کشور تبدیل گشته است و با استناد به تجربه گذشته، سفارش می کند: مسؤولی که مقرر است برای مدیریت گردشگری کشور انتخاب گردد قدرت ریسک بالایی داشته و مسؤولیت پذیر باشد و دنبال اثبات ایده های شخصی نباشد.
او تاکید می کند: با وضعیت موجود صنعت لطمه دیده گردشگری لازم نیست دنبال توسعه باشیم، بلکه راندمان وضعیت موجود را باید افزایش دهیم، مدلی که همه دنیا استفاده می نماید.
محب خدایی می گوید: متاسفانه همیشه در دولت ها دنبال توسعه و ساخت وساز بوده ایم، درحالی که افزایش راندمان توسعه را شکل می دهد. لازم است شرایط گردشگری تثبت و از حال موجود بیرون رود.
او با انتقاد از نادیده گرفتن ۴۰ _ ۵۰ سال برنامه و مطالعه در مدیریت های مؤخر گردشگری، اظهار می کند: در همزمانی مسیرهایی که طی می نماییم نیاز داریم مطالعات گذشته و برنامه هایی که در ۴۰ _ ۵۰ سال قبل انجام و تهیه شده است، از کتابخانه ها بیرون رود و بعنوان اسناد اصلی مورد استفاده قرار گیرد، حال ممکنست آن برنامه ها و مطالعات به اصلاحاتی نیاز داشته باشد، اما نباید به کل آنها را نادیده گرفت. در مدیریت اخیر گردشگری این اتفاق افتاده است و هر مطالعه ای که در زمان ما انجام شده بود با وجود صرف هزینه های بسیار دور انداخته شد. قرار نیست معاون جدید هم باردیگر چرخ را اختراع کند.
شیرازه کار از دستمان دررفته است
رقیه حاتمی پور، عضو انجمن صنفی دفاتر سفر هوایی، گردشگری و زیارتی استان تهران و رییس انجمن دوستی ایران و استرالیا نیز با اشاره به اینکه امیدواریم معاون جدید گردشگری، شخصی مستقل و مبرا از گروه بندی و گرایش های خاص و بدون تاثیرپذیری از افراد باشد، متذکر می شود: افرادی قبلا در این عرصه بوده اند و امکانات کشور را در اختیار داشته اند، اما استفاده نکرده اند، اگر باردیگر همین افراد انتخاب شوند، مسلما یک دفعه دیگر فرصت را از خودمان گرفته ایم.
او همین طور درباره غفلت های مدیریتی و انتظاراتی که از هدایتگر جدید گردشگری می رود، می گوید: آن چه در این سال ها مغفول مانده برنامه ریشه ای و اساسی است. آموزش های نیم بند که هیچگاه کار را از پیش نمی برد و باید در حد استانداردهای واقعی گردشگری که سازمان جهانی جهانگردی نیز تعریف کرده است، باشد.
حاتمی پور تاکید می کند: باید نقشه راه و برنامه روشنی برای آینده داشته باشیم که فعالیت بخش خصوصی و دولت را مشخص نماید، برنامه ای که فقط روی کاغذ نباشد و استاندارد و چارچوبی برای تعیین ماموریت هر بخش را مشخص نماید. قوانینی وجود دارد که یا عمل نمی گردد، یا نیم بند عمل می شود و یا اصلا روی میز نمی آید. نظارت باید دقیق و مستمر باشد تا چهره ایران توسط افرادی که گردشگران را سرگردان و کشور را بدنام می کنند، تخریب نشود. شیرازه کار گردشگری از دستمان دررفته است و باید آنرا درست نماییم.
او رایزن گردشگری و کنسول گردشگری را پیشنهاد می دهد و درباره آن می گوید: آرزوهایی که برای بازاریابی داریم و امیدواریم از طرف وزیر محقق شود، بجای خود. ظرفیت خوبی در انجمن های دوستی که در بیش از ۹۰ کشور ثبت شده اند، وجود دارد که کم هزینه ترین راه معرفی ایران است و می تواند همکاری سفرای خارجی را جلب نماید.
بخشنامه های اخیرالصدور را متوقف کنید
حرمت الله رفیعی، رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران که هم اکنون همچون منتقدان سیاست های معاونت گردشگری به شمار می آید، پیشنهاد می کند: بخش خصوصی گزینه مورد اجماع خودرا برای مدیریت گردشگری کشور به وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی معرفی نماید.
او می گوید: بیشترین صدمه ای که به گردشگری وارد شد در مقطعی بود که اتفاقا یکی از اهالی گردشگری برای مدیریت آن برگزیده شد. نه اینکه در دیگر دوره ها همه چیز گل و بلبل بوده باشد. به هر حال، هر شخصی که انتخاب می شود نمی تواند بیگانه از این صنعت باشد.
او اظهار می کند: قانون برنامه ششم توسعه درحالی رو به انتها است که با وجود دخل و تصرف معاونت گردشگری در آن، اما به نتیجه و سرانجام نرسید. توقع داریم شخصیتی معرفی شود که تعامل صددرصد با بخش خصوصی داشته باشد. درخواست می کنم قانون برنامه هفتم با بخش خصوصی و اهل آن تدوین شود. تصدی گری را واگذار کند و به پیشنهاد اتاق گردشگری بپردازد.
او بخشنامه های اخیرالصدور را ناقص و دست و پاگیر می خواند و از ضرغامی درخواست می کند نسبت به توقف این بخشنامه ها اقدام نماید.
اگر برجام نبود گردشگری ایران در چه حد و اندازه ای بود؟
سجاد شالیکار، تورگردان و فعال گردشگری درباره معیارهای هدایتگر گردشگری و انتظارات از این بخش چنین اظهارنظر می کند: همیشه در تحلیل های مربوط به توسعه اشتباه می نماییم. برای توسعه به ساختار و سیستم درست نیاز داریم. در کشورهای توسعه یافته هم سیستم کار می کند و نه شخص. سیستم اگر کارآمد نباشد، تفاوتی نمی کند شخصی را از داخل سیستم انتخاب کنید یا خارج آن. ضمن اینکه همه این مدلها را ما در ایران تجربه کرده ایم. وزیر باید به این سیستم و ساختار بپردازد.۸
او همین طور بیان می کند: معتقدم با سیستم فعلی، گردشگری توسعه نمی یابد. برجام که خارج از سیستم ارادی گردشگری بود، قسمتی از این صنعت را نجات داد و ما پشت آن پناه گرفتیم، اگر برجام نبود گردشگری ما در چه حد و اندازه ای بود، چه حالا و چه پیش از کرونا؟ بدین سبب خارج از اینکه به معیار معاونت بپردازیم، باید به کارهایی که می تواند انجام دهد بپردازیم.
آمار را بفهمد؛ آمارسازی نکند
آرش نورآقایی، از پژوهشگران و کارشناسان گردشگری بر لزوم ارتباط و تعامل بیشتر معاونت گردشگری با میراث فرهنگی و صنایع دستی و زیرمجموعه این وزارتخانه، ذی نفعان و کسان دیگری که در رابطه با گردشگری هستند، تاکید می کند و ادامه می دهد: صنعت گردشگری از سه رأس مثلثِ دولت، ذی نفعان و دانشگاه تشکیل شده است. تا کنون در برقراری ارتباط با این سه رأس مثلث به خوبی کار نشده است و اساسا دانشگاه را ندید گرفته اند. هیچ گاه نمی بینیم ذی نفعان گردشگری از دانشگاه استفاده کنند، همچنان که دولت کمتر از بخش آکادمیک گردشگری بهره می برد.
او یادآور می شود: معاون گردشگری رئیس توریسم ایران است و توریسم در دنیا، مناسبات و رفتار خاص خود دارد. با اهمیت ترین کلیدواژه ای که در گردشگری به کار می آید نوع دیپلماسی است. شخص معاون، فارغ از تمام توانایی ها، باید دیپلمات باشد، از نوع قدرت نرم که بتواند با جهان ارتباط خوبی داشته باشد.
نورآقایی همین طور تسلط و درک آمار را مهم می داند و می گوید: در آرزوهای خود علاقه دارم شخصی معاون گردشگری شود که آمار و تحلیل های آماری را بفهمد. تمام کسانی که تا الان معاون گردشگری شده اند به آمار نیم نگاهی داشته اند، اما اینکه از آن آمار چه استفاده ای کرده اند و چگونه باید با روش تحلیل آمار برخورد شود، مهم است؛ آماری صحیح که فقط برای ارائه به مدیر بالاتر و رئیس جمهور و رئیس مجلس نباشد، فقط برای اینکه نشان دهند تا پیش از آن همه چیز فاجعه بوده و الان در حال رشد هستیم؛ موضوعی که همیشه شاهد آن بوده ایم.
کسی را انتخاب کنید که جزو ملتمسین نباشد
محسن امامی، عضو هیات مدیره انجمن متخصصان گردشگری ایران با یادآوری تجربه انتخاب وزرا و مدیران میانی در دولت حسن روحانی که آن دوره هم مثل حالا، تعداد متقاضیان برای گرفتن پست مدیران میانی رو به فزونی رفته بود، می گوید: باید فردی به میدان دعوت شود که جزو ملتمسین فعلی نباشد و منافع ملی را به فردی ترجیح دهد. کسی را انتخاب کنید که به این پست اعتبار دهد، نه اینکه از این پست اعتبار بگیرد، کسی که در قواره ایران باشد.
انتقاد مساوی با حذف
فرید جواهرزاده، رئیس انجمن علمی طبیعت گردی ایران نیز آفت و مشکلات گردشگری را به دو بخشِ "سیاسی کاری" و "عملگرا و تخصصی ندیدن این حوزه" تقسیم می کند و می گوید: انتصاب معاونی که بر طبق همین دو موضوع اتفاق می افتد، مشکلات و مسائل بعدی را در سیستم به دنبال دارد. گردشگری فاقد نظام علمی است، این نظام به دولت ربط ندارد، یعنی یک سیستم علمی وجود دارد که به موضوعات و راهبردها توجه دارد و برمبنای خوشایند فرد یا دستگاه و سیستم بالادستی تصمیم نمی گیرد و اتفاقات گردشگری را جامع و فرادست نگاه می کند.
او بیان می کند: کشور ما به اندازه کافی سیاسی است و نظام سیاسی هم در ایران، گردشگری را به رسمیت نمی شناسد، برای همین بخش خصوصی احساس بی پناهی دارد. در گردشگری فضایی برای انتقاد کردن نیست. در دولت های پیشین اگر شخصی در سیستم گردشگری انتقاد می کرد بلافاصله به حذفش منجر می شد. این آفت است. در این ساختار، علم رشد نمی کند و گردشگری هم علمی رشد نمی کند.
ما را ندید گرفته اند!
الیار عاصمی زاده، رئیس شورای هماهنگی سازمان های غیردولتی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور که این جلسه با مشارکت این شورا برگزار شد، با اشاره به سند بالادستی ایران که انتظار ورود ۲۰ میلیون توریست خارجی را تا آخر سال ۱۴۰۴ دارد، می گوید: طبق آماری که سازمان وقت میراث فرهنگی و گردشگری در سال ۹۶ منتشر نموده است ۵ میلیون و ۱۱۳ هزار ۵۲۴ نفر در آن سال وارد ایران شدند، یعنی ۱۵ سال از تدوین این سند گذشته بود که فقط ۴۵ درصد آن آمار محقق شد که نشان میدهد سیستم مدیریتی در معاونت گردشگری و تجارب در این عرصه موفق نبوده است.
وی با انتقاد از بی توجهی به تشکل های مردم نهاد، اظهار می کند: اولویت معاونت گردشگری، کار با تشکل های حرفه ای و اصناف است و بطور معمول علاقه ای به همکاری با نهادهای مدنی نداشته که دلیل آن آشنا نبودن با رأس سیستم و نهادهای مدنی و NGO ها بوده است. امیدوار هستم این رویه اصلاح گردد. بارها در دولت قبل درخواست کردیم اما حتی حاضر به برگزاری جلسه مشترک نشدند. بدنه معاونت گردشگری به بازتعریف نیاز دارد. استانها با فقر بدنه گردشگری مواجهند و در رأس دیگر نیروهای خبره باقی نمانده است.
عاضمی زاده بیان می کند: انتظار داریم از معاونت گردشگری سیاست زدایی شود. امیدوار هستم تخصص گرایی حاکم شود، نگاه مجمع الجزایری جمع شود و این کُت در قواره گردشگری ایران باشد.
مدیر استراتژیست و ریسک پذیر می خواهیم
منتظری، سرارزیاب تأسیسات و مشاور گردشگری نیز بر لزوم تثبت شرایط در گردشگری تاکید می کند و عارضه یابی، بهبود در زمینه اثربخشی پروسه حاکم در وزارتخانه و افزایش راندمان فرآیندها را چاره کار گردشگری در وضعیت حاضر می داند و می گوید: اساسا هر شخصی که انتخاب می شود نخستین خاصیت اش باید آشنایی با حوزه استراتژی و مدیریت ریسک باشد. ضمن اینکه ریسک پذیری به تنهایی جواب نمی دهد و باید با دانش مدیریت ریسک آشنا باشد.
او نیز یادآوری می کند که به اختراع باردیگر چرخ نیاز نداریم، چون همه مدلها در دنیا تجربه شده است. باید از ظرفیت بخش خصوصی، دانشگاه و تشکل های مردم نهاد برای شبکه سازی که معاونت گردشگری باید قائل بر آن باشد، استفاده گردد. باید حواس مان باشد دنیا در جای دیگری بازی می کند و معاون گردشگری ما بجای آن که وارد موضوعات تصدی گری و مداخله در انتخابات تشکل ها شود، بهتر است وارد حوزه استراتژی شود.
تفویض سوری اختیارها
کاظمیان، عضو هیأت مدیره جامعه بومگردی برخلاف گروهی که معتقدند برای هدایت گردشگری تخصص الزام نیست، تاکید می کند: مشکل گردشگری ورود افراد غیرمرتبط و غیرمتخصص است، با ادعاها و آمارهای کذب همچون اینکه ایران جزو ۱۰ کشور اول گردشگریست و گردشگری مقرر است جایگزین نفت شود، عبارت های کلی و بدون برنامه. اساسا معاون گردشگری باید از خانواده گردشگری باشد و آنرا بفهمد.
او ادامه می دهد: تفویض اختیار به بخش خصوصی موضوع مغفول مانده در وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است. مشورت، جلسه و همفکری فقط در قالب جوامع حرفه ای که خود وزارتخانه هدایت و حمایت کرده و طبق قانون اسناد بالادستی باید شکل می گرفت، انجام می شود. بااینکه جوامع مختلفی شکل گرفته و در ظاهر تفویض اختیاری توسط وزیر قبل شکل گرفته، اما در حقیقت این اتفاق نیافتاد و مدیران دولتی از تفویض اختیارات می ترسند.
سمیه مراغی از انجمن یادمان های قزوین و شورای هماهنگی تشکل های مردم نهاد میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نیز یادآوری می کند: تا آن زمان که فرهنگسازی و مشارکت مردمی اتفاق نیافتد توسعه همچنان چالش برانگیز خواهد بود. تشکل های مردم نهاد یک ظرفیت است. فرهنگسازی و جلب مشارکت مردمی باید در جایی ساختارمند شود و برای تشکل ها هم جایگاهی تعریف شود؛ این ظرفیت را فراموش کرده ایم و به قوانین بالادستی روی آورده ایم که موفق نبوده ایم.
محمود بنکدارنیا، عضو جامعه تورگردانان هم می گوید: معاون گردشگری با اهمیت ترین مقام است و باید به این انتصاب بیشتر فکر شود. فردی که برای هدایتگری گردشگری انتخاب می شود باید با ذی نفعان ارتباط داشته باشد، اگر قرار باشد بخش خصوصی را طرد کند و چند بخش دولتی را مستقر کند خب با همان ها کار را انجام دهد. متاسفانه در این دوران مقابل تشکل های خصوصی کار شده است. بخشنامه ای نوشته شده و در دقیقه ۹۰ ابلاغ گردیده است.
همین طور مسعود عبداللهی، عضو جامعه راهنمایان گردشگری تاکید می کند: معاون گردشگری بر طبق مقررات و قوانین، پاسخگوی بخش خصوصی و رسانه ها باشد.
منبع: سفرگو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب